ႏွမ္းျဖဴးသူမ်ားေပမယ့္ မဆိမ့္တဲ့ေခတ္(စိမ္းခက္စိုး)

ႏွမ္းျဖဴးသူမ်ားေပမယ့္ မဆိမ့္တဲ့ေခတ္(စိမ္းခက္စိုး)

အမွတ္နည္းနည္းေလးလြဲေနသလားေပါ့။

ျမန္မာ-အဂၤလိပ္အဘိဓာန္မွာလည္းမပါဘူး။

ဆုိင္လုိက္ေတာ့ သူ႔ဘက္ကမႈိင္က်သြားတယ္။

ၿငိမ္ေနရင္ ဂိန္ေသမယ့္ေခတ္

မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆုိၿပီး ေဝးႏုိင္သမွ်ေဝးေဝးေျပးမိတယ္။

ဖုန္တစ္ေထာင္းေထာင္း ေခြ်းတစ္လံုးလံုးမွာ

ေရသန္႔ဘူးတံဆိပ္သစ္သံုးမ်ိဳးသာစံုသြားရွာတယ္

ပီျပင္လာတာက “ပလံု”တဲ့။

ဒီည ဂီတပြဲသြားမယ္။

ဒီည ကလပ္သြားမယ္။

ဒီည ကာရာအုိေခသြားမယ္။

ဒီည ႏုိင္ငံေရးေျပာမယ္။

ဒီည အဝင္အထြက္ကိစၥျငင္းမယ္။

ဒီည တံတားေဆာက္မယ္။ လမ္းေဖာက္မယ္။

ဒီည (သမီးအရြယ္) ဟိုေကာင္မေလးနဲ႔ လုိင္းေပၚမွာခ်ိန္းထားတယ္။

အျဖစ္အပ်က္ေတြ အဟက်ယ္လာတဲ့ႏွစ္ေတြတုိင္းမွာ

မိန္းမပ်က္ေတြ ေစ်းဝယ္ထြက္တာစိပ္လာသလုိ၊

ေယာကၤ်ား - - ေတြ ေလသံက်ယ္လာတယ္။

ဘာရွိလဲဆုိေတာ့ ဘာမွမရွိဘူး။

ဘာသိလဲဆုိေတာ့ ဘာမွမသိဘူး။

ဘာလုပ္ေနလဲဆိုေတာ့ ဘာျဖစ္ျဖစ္လုပ္ေနတယ္။

အသံထြက္ညံ့ေပမယ့္ စကားေတာ့ေျပာေနၾကတာခ်ည္းဘဲ။

 နာရီကိုၾကည့္ပါ။

ေဘးဘယ္ညာၾကည့္ပါ။

ကိုယ့္အတၱကိုယ္ၾကည့္ပါ။

“အသက္ႀကီးၿပီး အခ်ိန္မစီးဘူး”ဆုိတဲ့ စကားသံၾကားတုိင္း

ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကိုယ္ပုတ္ၿပီး ကိုယ့္မ်က္ႏွာကိုယ္ မွန္ထဲၾကည့္ပါ။

ခင္ဗ်ားမွလြဲ၍ ဘယ္သူမွ မျဖစ္ႏုိင္ေသးဘူးလုိ႔လည္းမွတ္ပါ။

ဒီလုိနဲ႔ေအာင္ျမင္သူေတြ ငယ္သံပါေအာင္ေအာ္တဲ့ေခတ္ထဲ

စစ္ပြဲက ျပဇာတ္ဆန္ဆန္ကၿပီး

ရုပ္ရွင္ေတြက အရိုင္းဆန္ဆန္ ထထခ်တယ္။

သူရဲေကာင္းေတြရဲ႔ ခရမ္းျပာျမင္းရိုင္းအလြန္ ဒီေတာမွာ

အဖိအႏွိပ္သန္သူတုိ႔ရဲ႔ေခတ္ႀကီးက

ျမင္သမွ်ကိုပစ္ဟယ္ခတ္ဟယ္

ေတြ႔သမွ်ကို ရိုက္ဟယ္ႏွက္ဟယ္။

ကေလးလည္းမေနရ ေခြးလည္းမေခြရ

တုိက္ပုံဝတ္လည္းမေနရ ဆုိဒ္ကုန္ဝတ္လည္းမလြတ္ရ

သကၤန္းၿခံဳလည္း မလံုရ အရည္(အေရ)ၿခံဳလည္း မကုန္ရ

စြင့္စြင့္ကားကားေျပးသာေျပးထား

မင္းသိသင့္တာလည္း ဒါဘဲေလ…ဒါဘဲ။

အေမကေမြးၿပီး မီဒီယာေပၚမွာ ငါတုိ႔ခ်င္းေဝး ေဝး

ေဆြးမိရင္ ကိုယ့္ရင္ဘတ္ ကုိယ္ေဖာက္ေသာက္

ကိုယ္လက္ေမာင္းေသြး ကိုယ္ေျခေဆး

သမင္လည္ျပန္ေတြနဲ႔ေဝးေဝးေန ဝဝသာစား

ၿပီး……………………

ကိုယ့္မ်က္လံုး ကိုယ္မယံုရင္ေတာင္

ဒီတစ္ေန႔တာ ေခတ္မွီေအာင္ေတာ့

ဆီေစ်းေဒၚလာေစ်းေလး မင္းေတြးကိုေတြးရမယ္။

ကဲအခုေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ.....

ေယာကၤ်ားခ်င္းလက္ထပ္တာ၊

တုိက္ေပၚကခုန္ခ်တာ၊

အန္ဂ်ီအုိေထာင္တာ၊

ကေလးေတြကုိေတာင္းစားခုိင္းတာ၊

ဆံပင္ေတာင္တာ စကပ္တုိဝတ္တာ၊

ဝတ္လစ္စလစ္ဓာတ္ပံုေရာင္းစားတာ၊

အဂတိလိုက္စားမႈ ထိပ္ဆုံးမွာရွိတာ၊

ဟိုလူဒီလူ လာတာမလာတာ၊

ဖြင့္တာမဖြင့္တာ ညွိတာမညွိတာ

ကဲအခုေတာ့ဘာျဖစ္လဲ။

ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္ အတင္းေျပာၿပီးမွစားခ်င္သူအတြက္

ညီအကိုမသိတသိျမစ္ေကြ႔ဟာ

က်ားမွန္းမသိ ကြ်တ္မွန္းမသိ၊

ေဒါင္းမွန္းမသိ ျခေသၤ့မွန္းမသိ၊

ခ်စ္ၾကည့္ရဲမွဘဲ သိရေတာ့မလုိလုိ…

မင္းေရာဘယ္လုိလဲလုိ႔ေမးခ်င္မိရဲ႔။

မေျပာဘူးေနမလုိ႔

လက္ေရးတုိေရးက်င့္တဲ့ခန္းမွာ

မွတ္စုတစ္ခု “ယခင္ ၊ ယခု”ျပဳတ္ျပဳတ္ျပဳန္းေသခ်ာ

ေနရာက်ရင္ ေသရြာကလည္း ျပန္ျပန္လာၾကသတဲ့

မွတ္ကေရာ။

အဲဒီေန႔က

ရူးရူးေပါေပါနဲ႔ သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ့ၾကတာေတြ။   ။