စစ္ အၾကမ္းဖက္ျခင္း ဗုဒၶဝါဒရႈေထာင့္ (ကိုတာ)

ကိုတာ

ေခတ္နဲ႔ဆီေလ်ာ္လာေသာေဝါဟာရမ်ား
စစ္ အၾကမ္းဖက္ျခင္းဗုဒၶဝါဒရႈေထာင့္

စစ္ႏွင့္လုလင္
လြတ္လပ္ေရးဟု
ေရးဘိတ္ကုန္စင္၊ ခ်င္းတြင္းဝင္သည္
လုလင္တိုက္ပြဲ ဆိုင္ခဲ့၏။

ေတာ္လွန္ေရးဟု
ရန္ေႂကြးဆပ္ခ်င္၊ ေတာခိုဝင္သည္
လုလင္ေသနတ္ ကိုင္ခဲ့၏။

ပြဲတခုတြင္၊ တိုက္ကင္းျပင္ေသာ္
အရွင္လွလွ၊ ရန္ဓားျပအား
လက္ရဖမ္းေလ၊ မွာလိုက္ေခ်လည္း
ေသမင္းသခင္၊ ေသြးနတ္ဝင္သည္
လုလင္မထိန္းႏိုင္ခဲ့ၿပီ။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ

ေ႐ႊပြဲလာပရိတ္သတ္မ်ားခင္ဗ်ား ..
အထက္ပါကဗ်ာဟာ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ပဲျဖစ္ေစ၊ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ပဲျဖစ္ပေစ တိုက္ပြဲဝင္ၾကရတယ္ဆိုေပတဲ့ စစ္(ဝါ) အၾကမ္း ဖက္ျခင္းကိုယ္၌က ေတာ္လွန္ေရးသမား လုလင္ငယ္ေလးတေယာက္ကို အၾကမ္းဖက္သမားျဖစ္သြားေစတဲ့ အေၾကာင္းပဲ။ အင္မတန္ စဥ္းစားဆင္ျခင္စရာေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေပါ့။

ျမန္မာေတြဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့လူေတြ ေအးေဆးတဲ့သူေတြလို႔ အရင္က အေကာင္းေျပာခံရတယ္။ အခု ကြၽန္ေတာ္တို႔ မ႐ိုင္းၾကမွ ေတာ္မယ္။ အင္း .. ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္ႀကီးရဲ႔ ျပည္တြင္းစစ္ဟာ ၾကာလွၿပီ။ စစ္ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရတာတုန္း။ အႏိုင္က်င့္မႈ၊ မတရားမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ၾကတာပဲ။ သို႔ေသာ္ လူေတြက စစ္မုန္းၾကတယ္လို႔ေျပာေပတဲ့ အမွန္တကယ္က်ေတာ့ စစ္ကို ႏွစ္သက္ေနၾကလို႔ စစ္ျဖစ္တာလား။ စစ္ျဖစ္ခ်င္တာ အၾကမ္းဖက္ခ်င္တာက လူတစုပါဗ်ာလို႔ေျပာေပတဲ့ အမ်ားစုက အဲဒီလူတစုလုပ္တာကို လက္ခံေနၾကလို႔လား။ ေစ့ေစ့ေတြးေတာ့ ေအာက္ပါအတိုင္း ေရးေရးေပၚတယ္။

စစ္ေၾကာင့္အဆင္ေျပတဲ့ လူစုရွိတာကိုး။ စစ္ကေတာ့ ငရဲပဲ။ စစ္ပြဲမွာ သတၱိျပရတယ္ဆိုတဲ့ ဆင္စီး၊ ျမင္းစီး၊ ဓားခုတ္၊ လွံထိုးေခတ္လည္းကုန္ၿပီ။ ယခုေခတ္ႀကီးက စစ္ဆိုတာ ေယာက္်ားေတြ သတၱိျပရတဲ့ေနရာပဲဆိုၿပီး စစ္ကို ေရာမႏၲိက(လြမ္းစရာ)လုပ္တဲ့ေခတ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပတဲ့ စစ္ေၾကာင့္ အဆင္ေျပတဲ့လူတစုရွိတယ္။ စစ္ေၾကာင့္ ခ်မ္းသာတဲ့လူက ခ်မ္းသာတယ္။ အေမရိကန္မွာ စစ္စရိတ္ တႏွစ္ ဘီလ်ံ ၆ဝဝ ရွိတယ္။ အဲဒီ စစ္စက္မႈယႏၲရားႀကီးၿပိဳသြားရင္ အေမရိကန္စီးပြားေရး ဒုကၡေရာက္ႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္ရွိေအာင္လုပ္တယ္။ ရန္သူရွိေအာင္ လုပ္တယ္။ ရန္သူမရွိရင္ ဘယ္ႏွယ့္လုပ္ၾကပ။ ရန္သူမရွိရင္ အခက္ပဲ၊ ေတာ္ပါေသးတယ္ ကံေကာင္းလို႔သာ “အၾကမ္းဖက္သမားေတြနဲ႔ တိုက္တဲ့စစ္” ရွိလာလို႔ သို႔မဟုတ္ ဖန္တီးႏိုင္လို႔သာ ဟန္က်သြားတာတဲ့။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ျပည္မွာလည္း စစ္မွာ စစ္ေၾကးေတြ ဆက္ေၾကးေတြနဲ႔ ေထာတဲ့သူေတြ ရွိဆိုကိုး။ စစ္ျဖစ္ရင္ စစ္သားေတြအတြက္ ေငြရွာရလြယ္ တယ္ဆိုတဲ့ ဒိုင္းနမစ္ရွိတာကိုး။ ေၾကာက္စရာႀကီး။ ဒါေၾကာင့္မို႔ အဲသလို ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းျဖစ္တဲ့ ေအာက္တန္းစားစစ္ကိုပဲ သေဘာတူၾက လက္ခံၾကတာေတြက ဟိုဘက္မွာေရာ ဒီဘက္မွာပါရွိတာ။ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းျဖစ္တဲ့စစ္မို႔ ကြၽန္ေတာ္က ေအာက္တန္းစားစစ္လို႔ ေခၚလိုက္ တာပဲ။ ကန္႔ကြက္မယ့္သူ ရွိပါသလား။

(တရားေသာစစ္)
ေနာက္တခုကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ကာကြယ္တာလို႔ အေၾကာင္းျပတာပဲ။ ဘယ္စစ္ပြဲမဆို တရားဝင္အေၾကာင္းျပတာက “ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္တာ” လို႔ပဲ။ လူေတြကိုသတ္ သူတို႔ရပ္႐ြာေတြကိုဖ်က္ဆီးရမယ္၊ သူတို႔က ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အဲသလို လုပ္ခ်င္တာ မို႔ပဲလို႔ အဲသလို အေၾကာင္းျပၾကတယ္။

အဲသလို အေၾကာင္းျပတာကေတာ့ နာဇီ ဂိုအားရင္းေျပာတာနဲ႔ ဆင္ဆင္ပ။ “ေခါင္းေဆာင္ေတြအလိုက် လူေတြလိုက္နာေအာင္လုပ္ဖို႔ လြယ္ပါတယ္။ ငါတို႔ေတာ့ အတိုက္ခံေနရၿပီလို႔သာ ေျပာလိုက္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္လုပ္မယ့္သူေတြကိုေတာ့ ဒီလူေတြက မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ မရွိဘူး၊ တိုင္းျပည္ဒုကၡေရာက္ေအာင္လုပ္ေနတယ္လို႔ အပုပ္ခ်လိုက္” ဒါပါပဲ။

သူတို႔က ငါတို႔ကို ခုထိေတာ့ မတိုက္ေသးဘူး။ ဒီေတာ့ ကာကြယ္စစ္ ထိုးရမယ္။ သလိုကိုး။ တရားေသာစစ္ (Just War) သီအိုရီ ေတြရဲ႔ ျပႆနာက အဲဒါပဲ။ တရားေသာစစ္ရယ္လို႔ရွိရင္၊ စစ္မွန္သမွကို တရားေသာစစ္လို႔ ေျပာၾကတာခ်ည္းပဲ။

(ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ အၾကမ္းဖက္ျခင္)း
ဗုဒၶဘာသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဆိုလည္း စစ္နဲ႔ကင္းတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ဂ်ပန္ဘုန္းႀကီးေတြဟာ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္အစိုးရကို အားတက္ သေရာ ေထာက္ခံခဲ့တာပ။ ကေန႔ သီရိလကၤာမွာ ႏိုင္ငံေရးစိတ္ဝင္ေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြဟာလည္း ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲေရးအတြက္ ေစ့စပ္ ေျဖရွင္းနည္းကိုဆန္႔က်င္ခဲ့တာပ။ ဒါနဲ႔ပဲ တမီလ္ ၂ သိန္း အသတ္ခံရတယ္။ သီဟိုဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကေတာ့ အမ်ားလက္ညႇိဳးထိုးစရာ ျဖစ္ကုန္တယ္။

သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြလို႔ ေျပာဆိုေနသူေတြကိုယ္တိုင္ အၾကမ္းဖက္ျခင္းကို လိုလားသူေတြျဖစ္ၾကရတာက ဗုဒၶဘာသာဟာ မ်ိဳးခ်စ္ဝါဒ(Nationalism)နဲ႔ ေပါင္းသြားတာကိုး။ အၾကမ္းဖက္ျခင္းဆိုတာ ဗုဒၶဘာသာအဆုံးအမနဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနေပတဲ့ အၾကမ္းဖက္ျခင္းကို လိုလားသူေတြျဖစ္ကုန္ၾကတယ္။ ဗုဒၶဘာသာဟာ မသတ္ရ မျဖတ္ရလို႔ေဟာ႐ုံသာ မကဘူး၊ အင္အားထက္ ပညာကသာ တန္ဖိုးထားစရာလို႔ ေဟာတဲ့တရားျဖစ္ေသာ္လည္းပဲ။

ကမာၻေလာကႀကီးဟာ စစ္ေျမျပင္ႀကီးလား၊ ေလာကႀကီးဟာ အေကာင္းနဲ႔မေကာင္းဆိုးဝါး (good vs evil) တိုက္ေနရတဲ့ တိုက္ပြဲလား။ လူဆိုတာဟာ အဲဒီေလာကတိုက္ပြဲႀကီးမွာ ဘယ္ေနရာကရပ္မွာလဲလို႔ ေ႐ြးခ်ယ္ေနၾကရတာလား။ ဒါမ်ိဳးက အယ္ကိုင္ဒါးေတြရဲ႕ အယူအဆပ။ အယ္ကိုင္ဒါးေတြရဲ႕အယူအဆက သူတို႔တိုက္တဲ့စစ္ဟာ မေကာင္းဆိုးဝါးနဲ႔တိုက္တဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့စစ္ဆိုပဲ။ အယ္ကိုင္ဒါးနဲ႔ ေဂ်ာ့ခ္်ဘုရွ္က ဒီေနရာမွာ သြားတူတယ္။ ဘုရွ္ေျပာတာကလည္း ရယ္စရာေကာင္းတယ္။ “ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္တို႔ဘက္မွာမေနရင္ ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္တို႔ကို ဆန္႔က်င္တာပဲ” (ဘိုလိုကေတာ့ If you are not with us, you are against us) လို႔ သူေျပာခဲ့တာကိုး။

ေလာကတိုက္ပြဲႀကီးမွာ ၾကားေနျခင္းရယ္လို႔ မရွိဘူးလို႔ ေတြးၾကတဲ့အခါ အျပစ္မရွိတဲ့ ၾကားကလူေတြအေပၚ ထည့္တြက္စရာမလိုေတာ့ဘူးတဲ့။ တစုံတေယာက္ကို ဒါမွမဟုတ္ လူတဖြဲ႔ကို မေကာင္းဆိုးဝါးလို႔ အမည္တပ္လိုက္ၿပီဆိုမွေတာ့ မေကာင္းဆိုးဝါးကို ဖ်က္ဆီးရေတာ့မွာပ။ အဲဒီလူစုကို ေအာင္ႏိုင္ဖို႔ရယ္ အင္အားအသုံးခ်ဖို႔ရယ္ကို ဘယ္နည္းနဲ႔ပဲျဖစ္ပေစ လုပ္႐ုံပဲ။ အၾကမ္းဖက္ရရင္ ဖက္ရပေစ ေထာက္ခံၾကေတာ့ တာပါပဲ။ (အၾကမ္းပတမ္း အႏိုင္အထက္ကို လူတစုကလုပ္ရင္ အၾကမ္းဖက္ျခင္းလို႔ေခၚတယ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ကလုပ္ရင္ေတာ့ စစ္လို႔ေခၚတယ္။)

ဒါေပတဲ့ ဗုဒၶဘာသာမွာ တျခားရႈေထာင့္တခုရွိတယ္။ အဲဒီ ရႈေထာင့္ကေတာ့ မွန္စြာသိျခင္းနဲ႔မသိျခင္း (အေမာဟနဲ႔ ေမာဟ)ပဲ။ ကမာၻေလာက ကို အေကာင္းနဲ႔အဆိုးလို႔ျမင္တာကိုပဲ ေမာဟ(delusion) လို႔ ယူၾကရမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ သမိုင္းမွာ မေကာင္းတဲ့လူအစုေတြလို႔သတ္မွတ္ၿပီး အဲဒီလူေတြကိုရွင္းပစ္ဖို႔ လုပ္ခဲ့ၾကတာေတြ အပုံအပင္ပဲ။ အေဒါ့ဖ္ဟစ္တလာဟာ အဆုံးသတ္ေျဖရွင္းျခင္း (final solution) ဆိုၿပီး ဂ်ဴးျပသနာ ကို ႀကိဳးစားခဲ့တာပ။ ဒီကမာၻႀကီးကိုသန္႔ဖို႔ အာရိယန္လူမ်ိဳးေတြပဲ က်န္ရမယ္။ ဂ်ဴးေတြကို မ်ိဳးျဖဳတ္ပစ္မယ္။ တျခားပိုးေကာင္ေတြ (ဂ်စ္ပဆီေတြ၊ အေျခာက္ေတြ၊ စိတ္ေရာဂါသည္ေတြ)လည္း သတ္ပစ္ရမယ္။

စတာလင္လည္းပဲ ခ်မ္းသာတဲ့႐ုရွားလယ္သမားေတြကို သတ္ပစ္တာပ။ သူလည္းပဲ သမဝါယမ လယ္လုပ္သားေတြနဲ႔ပဲ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ စံလူ႔အဖြဲ႔အစည္း ထူေထာင္ခ်င္လို႔ပဲ။ ေမာ္စီတုန္းလည္း ဒီအတိုင္းပ။ ေျမရွင္ေတြကို ရွင္းပစ္တယ္။ ဘုရွ္နဲ႔ ဘင္လာဒင္လိုပဲ မေကာင္းတဲ့သူေတြ နဲ႔ကင္းပတဲ့ ဆိုဖြယ္ရာမရွိတဲ့ကမာၻႀကီး တည္ေဆာက္ခ်င္လို႔ပဲ။

သမိုင္းမွာ မေကာင္းဆိုးဝါးေတြကိုရွင္းပစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားမႈေတြ ကိုယ္၌က၊ “မေကာင္းျခင္းရဲ႕အေၾကာင္းရင္း” ျဖစ္ခဲ့ၾကရတယ္။ အေကာင္းနဲ႔ မေကာင္းဆိုးဝါးလို႔စဥ္းစားတဲ့ အစဥ္းစားမွား(ေမာဟ-delusive way of thinking) ေၾကာင့္ပဲလို႔ ဗုဒၶဝါဒရႈေထာင့္က အဲသလိုပဲ ေတြးမိပါတယ္။ ဗုဒၶဝါဒမွာ ဘယ္အရာမဆိုဟာ အေၾကာင္းေတြ အေျခအေနေတြေပၚမွာ မူတည္ၿပီးျဖစ္တယ္၊ ေကာင္းျခင္းလည္း အဲသလိုပဲ။ မေကာင္းျခင္းဟာ လည္း အတူတူပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဝါဒက မေကာင္းျခင္းေပၚမွာ အလြန္မူတည္မစဥ္းစားဘဲ မေကာင္းျခင္းျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္းမ်ား (အကုသလမူလ) ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟကို ပိုစဥ္းစားတယ္။

ထင္ ။ ။ စစ္ျဖစ္ရင္ အၾကမ္းဖက္ရင္ ပထမဆုံးခံရတာကေတာ့ အမွန္တရားလို႔ဆိုတာပဲ။ မီဒီယာေတြကလည္း စစ္ပုံျပင္ေတြကို ေဘးတီး ေပးရတယ္။ “ကြၽန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ ကိုယ္တိုင္းျပည္က လြတ္လပ္ေရးအတြက္၊ လုံၿခံဳေရးအတြက္” အၾကမ္းဖက္ၾကတာကိုပဲ လူတစုက သေဘာက်ေနတာဟာ၊ အဲဒီ သေဘာေၾကာင့္ပဲလား ခင္ဗ်ာ။ ေန႔စဥ္ႀကံဳေနရတဲ့ျပႆနာေတြကိုမ်ား ေက်ာ္ခ်င္လို႔လားခင္ဗ်ာ။ လူေကာင္းေတြ (ဒိ႒ိေတြ)ဟာ ညီၫြတ္ရမယ္။ လူမေကာင္းေတြ(မိစာၦဒိ႒ိ) ကို ဆန္႔က်င္ရမယ္ဆိုတဲ့အယူအဆႀကီးေၾကာင့္လားခင္ဗ်ာ။ ဒါေပတဲ့ အဲသလို ေဟာေျပာျခင္းေနာက္ကြယ္မွာ ေၾကာက္ေနတာလည္း ပါမယ္ထင္တယ္။
အယ္ဒီတာ ။ ။ လူ႔ဘဝဟာ အဓိပၸာယ္ရွိသလိုလို ျဖစ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ။
ထင္ ။ ။ က်ဳပ္ ဖတ္တဲ့အေရးအသားတခုရွိတယ္။ War is a force that gives us meaning. စစ္က အဓိပၸာယ္ရွိမႈကို ေပးတာမို႔လို႔ပဲတဲ့။
အယ္ဒီတာ ။ ။ အက်ယ္ေဟာေလဗ်ာ။
ထင္ ။ ။ အၾကမ္းဖက္ျခင္းမွာ ဆြဲေဆာင္တာရွိလို႔ပဲ။ တကယ္ေတာ့ ဘဝဆိုတာမွာ အေသးအဖြဲေတြကပဲလြမ္းမိုးေနတာ။ အဲ စစ္တို႔ အၾကမ္းဖက္ျခင္းတို႔နဲ႔က်ကာမွ က်ဳပ္တို႔က ျမင့္ျမတ္တဲ့သူေတြ ျဖစ္သြားပါေလေရာတဲ့။ လူတေယာက္ဟာ လူမ်ားစြာကိုေသေအာင္သတ္ ကိုယ့္အသက္လည္း ေသခ်င္ေသပေစတဲ့။ အဲဒါ ဘာေၾကာင့္လဲ။ ယုံၾကည္ကိုးကြယ္မႈကပဲ အဲသလိုလုပ္ႏိုင္တယ္ လႈံ႔ေဆာ္ႏိုင္တာပဲ။ ယုံၾကည္ကိုးကြယ္မႈကပဲ အဲသလိုရက္စက္မႈႀကီးကို ေထာက္ခံေအာင္ လုပ္ႏိုင္တာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ ယုံၾကည္ကိုးကြယ္မႈကိုပဲ ျပန္ေျပာင္းဆင္ျခင္ၾကဖို႔ လိုမယ္ထင္တယ္။
* * *
ေ႐ြပြဲလာပရိသတ္ႀကီးခင္ဗ်ား ..
အၾကမ္းဖက္ျခင္းအေၾကာင္းကိုေစ့ငုတဲ့ ဟန္နာအားရဲန္႔ (Hannah Arendt) ဆိုတာရွိတယ္။ သူ႔အလိုကေတာ့ “အၾကမ္းဖက္တယ္ဆိုတာ ကေတာ့ အသုံးခ်တဲ့အရာပဲ။ အၾကမ္းဖက္ၿပီး လိုရာပန္းတိုင္ေရာက္ရဲ႔လား မေရာက္ဘူးလား စဥ္းစားရမယ္” ကိုယ္လုပ္လိုက္တဲ့ အမႈေၾကာင့္ ဘာရလဒ္ေတြထြက္မယ္ဆိုတာ ကံေသကံမ မသိႏိုင္တာကမ်ားတာမို႔ အၾကမ္းဖက္ျခင္းဆိုတာ ေရတိုရလဒ္အတြက္ပဲ စဥ္းစားၿပီးလုပ္ရတာ မ်ိဳးပါ။ အၾကမ္းဖက္ျခင္းမွာ က်ိဳးေၾကာင္းရွိခ်င္ ရွိမယ္။ သို႔ေသာ္ ဘာေၾကာင့္ပဲလုပ္လုပ္ အၾကမ္းဖက္ျခင္းေၾကာင့္ေတာ့ ဂုဏ္မတက္ဘူး။ သမိုင္းပဲျဖစ္ေစ ေတာ္လွန္ေရးပဲျဖစ္ေစ အၾကမ္းဖက္ျခင္းေၾကာင့္ေတာ့ ဂုဏ္မတက္ဘူး။ ဒီအလုပ္က နာၾကည္းေနတာေတြကို လူသိေအာင္ ဇာတ္ဆန္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တာပဲရွိမယ္။

အလြန္အကြၽံမျဖစ္ေအာင္ ေဘာင္ထဲကေနၿပီး ေရတို ခဏပန္း ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြအတြက္ လုပ္တယ္ဆိုေပတဲ့ သေဝထိုးၿပီး ကိုယ္ရည္႐ြယ္ရာ ကို မေရာက္တတ္တာက မ်ားတယ္။ (ေရွ႔ဆုံးကေဖာ္ျပတဲ့ကဗ်ာလိုပဲ ျဖစ္တတ္တယ္။) ကိုယ္လိုတာ ျမန္ျမန္မရလို႔ကေတာ့ အၾကမ္းဖက္ျခင္း က ရမယ့္ရလဒ္က အရႈံးပဲ။ အရႈံးတင္မကဘူး ႏိုင္ငံေရးနယ္ထဲကို အၾကမ္းဖက္တဲ့အေလ့အက်င့္ႀကီး ေရာက္သြားမွာပဲ။ ၿပီးသြားတဲ့ အျပဳအမူကို ျပန္လွန္လို႔မွ မရေတာ့တာကိုး၊ ရႈံးသြားရင္ အရင္အေျခအေန ျပန္မေရာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အားလုံးေသာအျပဳအမူေတြလိုပဲ၊ အၾကမ္းဖက္ျခင္းနဲ႔လည္း ကမာၻႀကီးကေျပာင္းပါတယ္။ ဒါေပတဲ့ ပိုၾကမ္းတမ္းတဲ့ကမာၻႀကီး ပိုအၾကမ္းဖက္တဲ့ကမာၻႀကီးအျဖစ္ ေျပာင္းမွာေပါ့။
ပရိတ္သတ္ႀကီးခင္ဗ်ား ..
ဆရာေဇာ္ဂ်ီကဗ်ာကို အေသအခ်ာ ဆင္ျခင္ေတာ္မူၾကပါ။ ျမန္မာေတြရဲ႕ “စိတ္အစဥ္”ေတြ ေျပာင္းလဲၿပီး ႐ိုင္းတဲ့လူေတြ ျဖစ္မသြားဖို႔ပါပဲ။ အၾကမ္းမဖက္တဲ့နည္းလမ္း ရွာေတာ္မူၾကဖို႔ပါပဲခင္ဗ်ာ။ အၾကမ္းဖက္ျခင္း မေကာင္းပုံကေတာ့ ဟန္နာအားရဲန္ ေဟာသလိုပါပဲ ခင္ဗ်ား။

https://www.facebook.com/chindwinsalayam/posts/1700217963421950?__tn__=K-R