တရားမွားတာ
အေမရိကန္အစိုးရအဆက္ဆက္ဟာ ဗီယက္နမ္မွာ စစ္ရႉံးရတာကို စစ္သားသစ္ေလးေတြ လက္ပူတိုက္ေလ့က်င့္ၿပီး ဖုတ္ပူမီးတိုက္ လႊတ္လိုက္ရလို႔၊ စစ္သားေလးေတြ တိုက္ရည္မျပည့္ဝလို႔၊ အေတြ႔အႀကံဳနည္းလို႔၊ ရန္သူ႔နယ္ေျမထဲ စစ္သြားတိုက္ရတာျဖစ္လို႔၊ ေတာေတာင္ထူထပ္ၿပီး ရာသီဥတုၾကမ္းလို႔၊ ပထဝီအေနအထား မကၽြမ္းက်င္လို႔၊ ငွက္ဖ်ားေပါလို႔၊ စစ္ဗိုလ္ႀကီးတခ်ိဳ႔ စစ္ေသနဂၤဂဗ်ဴဟာခင္းတာ ေပါ့ဆလို႔၊ မက်င္လည္လို႔၊ ရန္သူကိုေလွ်ာ့တြက္လို႔ စတဲ့ သဗၺနနမ္ေပါင္း အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြေပးရင္း တၿပိဳင္တည္းမွာ စစ္ပြဲတိုက္ဖို႔ ႏိုင္ငံေရးသမား(အစိုးရ)ေတြဆံုးျဖတ္တာ မွန္တယ္။ ဒိုမီနိုသီအိုရီအရ ဗီယက္နမ္ နီသြားရင္ အကုန္နီသြားမွာစိုးလို႔။ အရင္းရွင္ လစ္ဘရယ္လ္ဒီမိုကေရစီကို ကာကြယ္ရတာျဖစ္လို႔ စတဲ့ဆင္ေျခေတြနဲ႔ စစ္ပြဲဟာတရားေၾကာင္း မမွားေၾကာင္း တရားထူေထာင္ေနတုန္းပဲ။ မေသႂကြင္းက်န္ စစ္ရံႉးဗီယက္နမ္စစ္ျပန္ေတြကို ခုထိ ပ်ားရည္နဲ႔ဝမ္းခ်ၿပီး ဂုဏ္ျပဳပြဲေတြ ဝွဲခ်ီး က်င္းပေပးေနတုန္း။ ေခၽြးသိပ္ေနတုန္း။ ေက်ာသပ္ရင္သပ္လုပ္ေနတုန္း။ ေနာက္မ်ိဳးဆက္အေမရိကန္ေတြကို အမွန္လုပ္ထားတဲ့ မတရားစစ္အေၾကာင္း တရားအမွားကို၊ သမိုင္းေရးအမွားကို မွန္ရဲ့သားနဲ႔ ရံႉးရသေယာင္ဝါဒျဖန္႔ မိႈင္းတိုက္ေကာင္းတုန္း။ လူေတြကလည္း ၾကာေတာ့သည္လည္း ေမာင့္စကားေတြျဖစ္ေနၾကတုန္း။
တကယ္က က်ဴးေက်ာ္စစ္၊ နယ္ခ်ဲ႔စစ္၊ တရားအရကို မွားတဲ့စစ္ျဖစ္လို႔ ရံႉးရတာကို သိႏိုင္ျမင္ႏိုင္ဆင္ျခင္ႏိုင္သူက အနည္းစုအေမရိကန္ တခ်ိဳ႔တေလာက္ပဲရွိတာပါ။ သမိုင္းကို မွန္မွန္ကန္ကန္ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္သံုးသပ္ျပႏိုင္သူ သမိုင္းပညာရွင္ေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ အနုပညာသည္ေတြ၊ စာေပနယ္ကလူေတြ၊ အျခားနယ္ပယ္စံုကလူေတြ ဆိုတာလည္း အနည္းတကာ့ အနည္းစုေလးပါ။ ဒါေပမယ့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာမွာရွိတဲ့ အဲ့ဒီ အနည္းစုေလးကပဲ အေမရိကန္လူထုနဲ႔ ကမၻာ့ျပည္သူေတြကိုလံႈ႔ေဆာ္ၿပီး ဗီယက္နမ္စစ္ဆန္႔က်င္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆႏၵျပပြဲႀကီးေတြ ဟီးေနေအာင္က်င္းပ၊ လူထုနည္းနဲ႔ အစိုးရကို စစ္ရပ္ခိုင္း၊ ေပၚလစီေျပာင္းခိုင္းခဲ့တာပါ။ ဒီအထဲမွာ ဆံရွည္ကိုယ္ေတာ္ေတြ၊ ဟစ္ပီေတြ၊ ေဆးေျခာက္သမားေတြ၊ လမ္းသရဲလို႔ အသမုတ္ခံရသူေတြဟာ ျပည္သူေတြနဲ႔အတူ ေရွ႔တန္းက မားမားမတ္မတ္ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကတာပါ။ တရားမဲ့တဲ့စစ္မို႔ ဘယ္သူမွ ဘာမွမလုပ္လည္း သူ႔ဟာသူရံႉးသြားမွာပါလို႔ လက္လြတ္စပယ္ေျပာလို႔ မရပါ။ စစ္မလိုလားတဲ့၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလိုလားတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ႔အခန္းက႑ကို သမိုင္းကေန ဖယ္ထုတ္လို႔မရပါ။ ျပည္သူေတြကိုယ္တိုင္ တခဲနက္အံုႂကြလာလို႔မွ အစိုးရအေနနဲ႔ မနိုင္၍သည္းခံရျခင္းျဖစ္ရတာပါ။
ဂၽြန္မက္ကိန္း သမၼတေလာင္းအျဖစ္ ဝင္အေရြးခံမယ္ဆိုေတာ့ လူေတြအၾကား ဗီယက္နမ္စစ္အေၾကာင္း ျပန္ေခါင္းေထာင္ထလာတာ သတိထားမိတယ္။ မီဒီယာေတြကလည္း ဝိုင္းေလွာ္ၾကတယ္။ ဗီယက္နမ္ စစ္သံု႔ပန္းျဖစ္ခဲ့သူႀကီး၊ ဗီယက္နမ္စစ္ျပန္ႀကီး၊ စစ္သည္ေက်ာ္ႀကီး၊ စစ္သူရဲေကာင္းႀကီး စသည္ျဖင့္ ပြဲထုတ္ေပးၾကတာပါ။ အေမရိကန္သား အစစ္ေတြမေျပာနဲ႔ အေမရိကန္ေရာက္ ဗမာျပည္ဖြားေတြထဲက မဲေပးခြင့္လည္းရွိ၊ ပညာလည္းတတ္၊ ႏိုင္ငံေရးဘဝ၊ လက္နက္ကိုင္ ဘဝေတြလည္း ျဖတ္ခဲ့ဖူးသူတခ်ိဳ႔ေတာင္ ဂၽြန္မက္ကိန္းပရိသတ္ျဖစ္ခဲ့တာ ေတြ႔ရဖူးပါတယ္။ ဂၽြန္မက္ကိန္းသမၼတျဖစ္ရင္ပဲ ဗမာျပည္အေရး တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ကိုင္တြယ္ၿပီး ပါးစပ္နဲ႔ေျပာမရ လက္နဲ႔ထခ်ေတာ့မယ့္ အတိုင္း ေျပာသံေတြ ညံခဲ့တာလည္း သတိထားမိပါတယ္။ အဲ့သလိုျဖစ္ရတာေတြဟာ ကိုယ့္ေမြးရာတိုင္းျပည္မွာ တရားမဲ့ဖိႏွိပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ လူထုဆန္႔က်င္ေရးျဖစ္ေနတဲ့ ဖိႏွိပ္တဲ့စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို မုန္းမုန္းျဖစ္တာကတေၾကာင္း၊ ကိုယ္မတတ္ႏိုင္ တတ္ႏိုင္တဲ့ေကာင္ ဝင္သာခ်ကြာ ဘာျဖစ္ျဖစ္ စစ္အစိုးရျပဳတ္ၿပီးတာပဲဆိုတဲ့ ေပါ့ေပါ့ဆဆအေတြးေတြ ေခါင္းထဲေရာက္ေနတာကလည္းတေၾကာင္း ေၾကာင့္လို႔ထင္ပါတယ္။ ထားပါေတာ့ေတာ့ ႂကြက္မႏိုင္ က်ီမီးနဲ႔ရိႉ႔ အိုင္ဒီယာကို အဟုတ္ထင္တတ္သူေတြအေၾကာင္း။
ကိစၥရွိတာက ဗီယက္နမ္စစ္ ဘာ့ေၾကာင့္ ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ရံႉးရလဲကို ႏိုင္ငံေရးအရ၊ တရားအရ၊ သမိုင္းအရ မွန္မွန္ကန္ကန္ မေတြးႏိုင္ မျမင္ႏိုင္တာက ကိစၥရွိပါတယ္။ တရားအမွားကို ရဲရဲျမင္ၿပီး ရဲရဲဝန္ခံဖို႔လိုသလို အမွားတရားကိုင္စြဲၿပီး စစ္ပြဲဆင္ႏႊဲရင္ ဘယ္ေသာအခါမွမႏိုင္ေၾကာင္းကို သမိုင္းကေန သင္ခန္းစာ ထုတ္ႏႈတ္ဆင္ျခင္ၿပီး ေႏွာင္းလူေတြကို အမွတ္မမွားေအာင္ လုပ္ရမွာပါ။
ဖက္ဆစ္ေတြ ဒီေလာက္ အင္အားႀကီးရဲ့သားနဲ႔ ဘာ့ေၾကာင့္စစ္ရံႉးလဲ။ ဖက္ဆစ္ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ စူပါ ပါဝါႀကီးအေမရိကန္ ဗီယက္နမ္စစ္ ဘာ့ေၾကာင့္ရံႉးလဲ တရားမွားလို႔ပါ။ တရားမွားရင္ အင္အားဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီး အဆံုးမွာ အရံႉးနဲ႔သာေတြ႔ရတာပါ။
မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ(စက္တင္ဘာ ၂၃၊ ၂ဝ၁၈)
အေမရိကန္အစိုးရအဆက္ဆက္ဟာ ဗီယက္နမ္မွာ စစ္ရႉံးရတာကို စစ္သားသစ္ေလးေတြ လက္ပူတိုက္ေလ့က်င့္ၿပီး ဖုတ္ပူမီးတိုက္ လႊတ္လိုက္ရလို႔၊ စစ္သားေလးေတြ တိုက္ရည္မျပည့္ဝလို႔၊ အေတြ႔အႀကံဳနည္းလို႔၊ ရန္သူ႔နယ္ေျမထဲ စစ္သြားတိုက္ရတာျဖစ္လို႔၊ ေတာေတာင္ထူထပ္ၿပီး ရာသီဥတုၾကမ္းလို႔၊ ပထဝီအေနအထား မကၽြမ္းက်င္လို႔၊ ငွက္ဖ်ားေပါလို႔၊ စစ္ဗိုလ္ႀကီးတခ်ိဳ႔ စစ္ေသနဂၤဂဗ်ဴဟာခင္းတာ ေပါ့ဆလို႔၊ မက်င္လည္လို႔၊ ရန္သူကိုေလွ်ာ့တြက္လို႔ စတဲ့ သဗၺနနမ္ေပါင္း အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြေပးရင္း တၿပိဳင္တည္းမွာ စစ္ပြဲတိုက္ဖို႔ ႏိုင္ငံေရးသမား(အစိုးရ)ေတြဆံုးျဖတ္တာ မွန္တယ္။ ဒိုမီနိုသီအိုရီအရ ဗီယက္နမ္ နီသြားရင္ အကုန္နီသြားမွာစိုးလို႔။ အရင္းရွင္ လစ္ဘရယ္လ္ဒီမိုကေရစီကို ကာကြယ္ရတာျဖစ္လို႔ စတဲ့ဆင္ေျခေတြနဲ႔ စစ္ပြဲဟာတရားေၾကာင္း မမွားေၾကာင္း တရားထူေထာင္ေနတုန္းပဲ။ မေသႂကြင္းက်န္ စစ္ရံႉးဗီယက္နမ္စစ္ျပန္ေတြကို ခုထိ ပ်ားရည္နဲ႔ဝမ္းခ်ၿပီး ဂုဏ္ျပဳပြဲေတြ ဝွဲခ်ီး က်င္းပေပးေနတုန္း။ ေခၽြးသိပ္ေနတုန္း။ ေက်ာသပ္ရင္သပ္လုပ္ေနတုန္း။ ေနာက္မ်ိဳးဆက္အေမရိကန္ေတြကို အမွန္လုပ္ထားတဲ့ မတရားစစ္အေၾကာင္း တရားအမွားကို၊ သမိုင္းေရးအမွားကို မွန္ရဲ့သားနဲ႔ ရံႉးရသေယာင္ဝါဒျဖန္႔ မိႈင္းတိုက္ေကာင္းတုန္း။ လူေတြကလည္း ၾကာေတာ့သည္လည္း ေမာင့္စကားေတြျဖစ္ေနၾကတုန္း။
တကယ္က က်ဴးေက်ာ္စစ္၊ နယ္ခ်ဲ႔စစ္၊ တရားအရကို မွားတဲ့စစ္ျဖစ္လို႔ ရံႉးရတာကို သိႏိုင္ျမင္ႏိုင္ဆင္ျခင္ႏိုင္သူက အနည္းစုအေမရိကန္ တခ်ိဳ႔တေလာက္ပဲရွိတာပါ။ သမိုင္းကို မွန္မွန္ကန္ကန္ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္သံုးသပ္ျပႏိုင္သူ သမိုင္းပညာရွင္ေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ အနုပညာသည္ေတြ၊ စာေပနယ္ကလူေတြ၊ အျခားနယ္ပယ္စံုကလူေတြ ဆိုတာလည္း အနည္းတကာ့ အနည္းစုေလးပါ။ ဒါေပမယ့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာမွာရွိတဲ့ အဲ့ဒီ အနည္းစုေလးကပဲ အေမရိကန္လူထုနဲ႔ ကမၻာ့ျပည္သူေတြကိုလံႈ႔ေဆာ္ၿပီး ဗီယက္နမ္စစ္ဆန္႔က်င္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆႏၵျပပြဲႀကီးေတြ ဟီးေနေအာင္က်င္းပ၊ လူထုနည္းနဲ႔ အစိုးရကို စစ္ရပ္ခိုင္း၊ ေပၚလစီေျပာင္းခိုင္းခဲ့တာပါ။ ဒီအထဲမွာ ဆံရွည္ကိုယ္ေတာ္ေတြ၊ ဟစ္ပီေတြ၊ ေဆးေျခာက္သမားေတြ၊ လမ္းသရဲလို႔ အသမုတ္ခံရသူေတြဟာ ျပည္သူေတြနဲ႔အတူ ေရွ႔တန္းက မားမားမတ္မတ္ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကတာပါ။ တရားမဲ့တဲ့စစ္မို႔ ဘယ္သူမွ ဘာမွမလုပ္လည္း သူ႔ဟာသူရံႉးသြားမွာပါလို႔ လက္လြတ္စပယ္ေျပာလို႔ မရပါ။ စစ္မလိုလားတဲ့၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလိုလားတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ႔အခန္းက႑ကို သမိုင္းကေန ဖယ္ထုတ္လို႔မရပါ။ ျပည္သူေတြကိုယ္တိုင္ တခဲနက္အံုႂကြလာလို႔မွ အစိုးရအေနနဲ႔ မနိုင္၍သည္းခံရျခင္းျဖစ္ရတာပါ။
ဂၽြန္မက္ကိန္း သမၼတေလာင္းအျဖစ္ ဝင္အေရြးခံမယ္ဆိုေတာ့ လူေတြအၾကား ဗီယက္နမ္စစ္အေၾကာင္း ျပန္ေခါင္းေထာင္ထလာတာ သတိထားမိတယ္။ မီဒီယာေတြကလည္း ဝိုင္းေလွာ္ၾကတယ္။ ဗီယက္နမ္ စစ္သံု႔ပန္းျဖစ္ခဲ့သူႀကီး၊ ဗီယက္နမ္စစ္ျပန္ႀကီး၊ စစ္သည္ေက်ာ္ႀကီး၊ စစ္သူရဲေကာင္းႀကီး စသည္ျဖင့္ ပြဲထုတ္ေပးၾကတာပါ။ အေမရိကန္သား အစစ္ေတြမေျပာနဲ႔ အေမရိကန္ေရာက္ ဗမာျပည္ဖြားေတြထဲက မဲေပးခြင့္လည္းရွိ၊ ပညာလည္းတတ္၊ ႏိုင္ငံေရးဘဝ၊ လက္နက္ကိုင္ ဘဝေတြလည္း ျဖတ္ခဲ့ဖူးသူတခ်ိဳ႔ေတာင္ ဂၽြန္မက္ကိန္းပရိသတ္ျဖစ္ခဲ့တာ ေတြ႔ရဖူးပါတယ္။ ဂၽြန္မက္ကိန္းသမၼတျဖစ္ရင္ပဲ ဗမာျပည္အေရး တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ကိုင္တြယ္ၿပီး ပါးစပ္နဲ႔ေျပာမရ လက္နဲ႔ထခ်ေတာ့မယ့္ အတိုင္း ေျပာသံေတြ ညံခဲ့တာလည္း သတိထားမိပါတယ္။ အဲ့သလိုျဖစ္ရတာေတြဟာ ကိုယ့္ေမြးရာတိုင္းျပည္မွာ တရားမဲ့ဖိႏွိပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ လူထုဆန္႔က်င္ေရးျဖစ္ေနတဲ့ ဖိႏွိပ္တဲ့စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို မုန္းမုန္းျဖစ္တာကတေၾကာင္း၊ ကိုယ္မတတ္ႏိုင္ တတ္ႏိုင္တဲ့ေကာင္ ဝင္သာခ်ကြာ ဘာျဖစ္ျဖစ္ စစ္အစိုးရျပဳတ္ၿပီးတာပဲဆိုတဲ့ ေပါ့ေပါ့ဆဆအေတြးေတြ ေခါင္းထဲေရာက္ေနတာကလည္းတေၾကာင္း ေၾကာင့္လို႔ထင္ပါတယ္။ ထားပါေတာ့ေတာ့ ႂကြက္မႏိုင္ က်ီမီးနဲ႔ရိႉ႔ အိုင္ဒီယာကို အဟုတ္ထင္တတ္သူေတြအေၾကာင္း။
ကိစၥရွိတာက ဗီယက္နမ္စစ္ ဘာ့ေၾကာင့္ ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ရံႉးရလဲကို ႏိုင္ငံေရးအရ၊ တရားအရ၊ သမိုင္းအရ မွန္မွန္ကန္ကန္ မေတြးႏိုင္ မျမင္ႏိုင္တာက ကိစၥရွိပါတယ္။ တရားအမွားကို ရဲရဲျမင္ၿပီး ရဲရဲဝန္ခံဖို႔လိုသလို အမွားတရားကိုင္စြဲၿပီး စစ္ပြဲဆင္ႏႊဲရင္ ဘယ္ေသာအခါမွမႏိုင္ေၾကာင္းကို သမိုင္းကေန သင္ခန္းစာ ထုတ္ႏႈတ္ဆင္ျခင္ၿပီး ေႏွာင္းလူေတြကို အမွတ္မမွားေအာင္ လုပ္ရမွာပါ။
ဖက္ဆစ္ေတြ ဒီေလာက္ အင္အားႀကီးရဲ့သားနဲ႔ ဘာ့ေၾကာင့္စစ္ရံႉးလဲ။ ဖက္ဆစ္ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ စူပါ ပါဝါႀကီးအေမရိကန္ ဗီယက္နမ္စစ္ ဘာ့ေၾကာင့္ရံႉးလဲ တရားမွားလို႔ပါ။ တရားမွားရင္ အင္အားဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီး အဆံုးမွာ အရံႉးနဲ႔သာေတြ႔ရတာပါ။
မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ(စက္တင္ဘာ ၂၃၊ ၂ဝ၁၈)
0 comments:
Post a Comment