ေဒၚခင္ၾကည္ေျပာျပတဲ့ လူ (၅)ေယာက္အေၾကာင္း (လွကြန္႔) (အစပိုင္း ၂)

ေဒၚခင္ၾကည္ေျပာျပတဲ့ လူ (၅)ေယာက္အေၾကာင္း (လွကြန္႔) (အစပိုင္း ၂)

ဧၿပီ ၂ဝ၁၂ ျမန္မာသစ္မဂၢဇင္းမွ

ဒုတိယအအႀကိမ္ ေဒၚေဒၚနဲ႔ဆံုျဖစ္တာက အိႏၵိယနိုင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးရာထူးက ဖယ္ရွားခံရၿပီးတဲ့အခ်ိန္။ ၁၉၆၉ ဝန္းက်င္ဆိုပါစို႔။ အိုးေဝဂ်ာနယ္ ထုတ္ေနခ်ိန္ေပါ့။ နိုင္ကငံေရးေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းႀကီးေတြ သက္ႀကီးရြယ္အို ပညာရွင္ေဟာင္းႀကီးေတြနဲ႔ လိုက္လံေတြ႔ဆံုဖို႔ ဦးညိဳျမက တိုက္တြန္းပါတယ္။ သူကိုယ္တိုင္ လိုက္မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ဦးဘေဆြ၊ ေဒါက္တာဘေမာ္၊ သခင္ဝတင္၊ သခင္တင္၊ သခင္ခ်စ္ေမာင္၊ ဗိုလ္ျမေသြးစတဲ့ လက္ဝဲလက္ယာေခါင္းေဆာင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ေတြ႔ေပးပါတယ္။ ဒီလိုေတြ႔ေပးတာက သူတို႔ဆီက စာမူေတြရေအာင္ေတာင္းဖို႔ပါ။ စာမူေတာင္းလို႔မရရင္ သူတို႔စကားေျပာလာေအာင္ ဆြေပးပါ။ သူတို႔ေျပာတဲ့အထဲမွာတန္ဖိုးရွိတဲ့၊ သမိုင္းတန္ဖိုးရွိတဲ့စကားေတြ ပါလာလိမ့္မယ္။ အဲ့ဒါကို ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္သားပါ။ အဲ့ဒီမွတ္သားထားတာေတြဟာ မင္းအတြက္ စာေတြျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ ဆရာဦးညိဳျမက သြန္သင္ပါတယ္။ ဒီသြန္သင္ခ်က္က ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြနဲ႔ ေတြ႔ျဖစ္တာပါ။ ေဒၚေဒၚ ေဒၚခင္ၾကည္နဲ႔ေတြ႔ျဖစ္တာလည္း ဒါ့ေၾကာင့္ပါပဲ။ သားေသလင္ဆံုးဘဝမွာ သံအမတ္ႀကီးအျဖစ္ကလည္း ျပဳတ္က်ခံရတဲ့ဘဝ၊ ဒီၾကားထဲ ရွိတဲ့သားသမီးနွစ္ျဖာကလည္း နိုင္ငံရပ္ျခားမွာ၊ အင္မတန္စိတ္ဓါတ္က်ၿပီး ၫိွဳးခ်ံဳးေနမွာပဲလို႔ေတြးထင္ရင္း တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းက အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနထိုင္ေနတဲ့အိမ္ေရွ႔ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ၿခံဝမွာ သစ္သားတံခါးေလး ကာဆီးထားပါတယ္။ တျခားဘယ္လို အေစာင့္အေရွာက္ အတားအဆီးမွမရွိပါ။ စစ္ေဆးေမးျမန္းမယ့္သူလည္း မရွိ။ (ေၾသာ္..အေတာ္အထီးက်န္ဆန္လွပါလားလို႔ ေတြးမိပါတယ္) သစ္သားတံခါးေလးကို အသာဟၿပီး အထဲဝင္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ သင္းပ်ံ႔ေမႊးႀကိဳင္တဲ့ပန္းရနံ႔ေလးက နွာဝကို ကလူက်ီစယ္လိုက္တယ္။ အင္းလ်ားေရျပင္က ိုရွပ္တိုက္ေျပးလႊားလာတဲ့ေလေျပနုက လန္းဆန္းေစတယ္။ ၿခံတြင္းမွာ သန္႔ျပန္႔ရွင္းလင္းေနတယ္။ ၿခံက်ယ္ႀကီးရဲ့ ေနာက္ဖက္မွာ အျဖဴေရာင္ဆင္ဝင္နဲ႔ ၂ ထပ္တိုက္ႀကီး တစ္လံုး၊ ေရွ႔ေျမာက္ဘက္ အင္လ်ားကန္စပ္မွာ အေရွ႔ဘက္လမ္းမႀကီးနဲ႔ကပ္လ်က္မွာ သစ္သားအိမ္ေလးတစ္လံုးစီ၊ အလယ္ေျမကြက္လပ္မွာ စက္ဝိုင္းပံုေျမႀကီးေပါင္ လုပ္ထားတယ္။ အဲ့ဒီေပါင္ေပၚမွာ လစ္လီပန္းေတြအျပည့္ စိုက္ထားတဲ့ပန္းခင္းႀကီး၊ ၿခံရဲ့ တျခားက်န္ေနရာေတြမွာလည္း တျခားအပင္ေတြစိုက္ထားတယ္။ တစ္ၿခံလံုး စိမ္းလန္းစိုေျပလွပေနတယ္။ အျဖဴေရာင္ လစ္လီပန္းပြင့္ႀကီးေတြက ဆြဲေဆာင္မႈအား အေကာင္းဆံုး။

ၫိႈးငယ္ပန္းလ်ေနလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ထားတဲ့အထင္ ပါစင္ေအာင္လြဲပါေပါ့။ ၿခံထဲက အျပင္အဆင္အမြမ္းအမံေတြက စိတ္ဓါတ္မက်တဲ့အျပင္ လန္းဆန္းတက္ႂကြလာေစတယ္။ ဒါဟာ ေဒၚေဒၚ့ရဲ့စိတ္ဓာတ္ကို ခန္႔မွန္းနိုင္တယ္။ သားကြဲလင္ကြဲဘဝ၊ အိမ္နိမ့္စံဘဝမွာေတာင္ စိတ္ဓါတ္ မက်ပဲ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကို လန္းဆန္းတက္ႂကြလာေအာင္ ဖန္တီးနိုင္စြမ္းရွိသလို သူ႔ကိုယ္သူလည္း စိတ္ဓာတ္ခိုင္ခိုင္ ထားနိုင္တယ္ဆိုတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

အိုးေဝဂ်ာနယ္ ၂ ပတ္တစ္ႀကိမ္ စေနေန႔မွာ ထုတ္ေဝေလ့ရွိတယ္။ ဂ်ာနယ္ထြက္တဲ့စေနေန႔တိုင္းမွာ ေဒၚေဒၚ့အိမ္ ေရာက္ေလ့ရွိတယ္။ ေရာက္တဲ့ ေန႔တိုင္းလိုလို ဆင္ဝင္ေအာက္မွာ ေဒၚေဒၚ့ကို ေတြ႔ရေလ့ရွိတယ္။ ေဒၚေဒၚ့ရဲ႔ပံုသ႑န္က သူေျပာတာေတြကို နားေထာင္ေပးမယ့္ သူကို ငံ့လင့္ေနဟန္တူတယ္။ က်ေနာ္က ဆယ့္ငါးရက္ စေနေန႔တိုင္းလို ေဒၚေဒၚေျပာတာေတြကို နားေထာင္မွတ္သားေလ့ရွိတာကိုး။ က်ေနာ္ မေရာက္ခင္မနက္ပိုင္းမွာ သံဃာေတာ္ေတြကို ဆြမ္းေလာင္းတယ္။ ဆင္ဝင္ေအာက္ထပ္က စားပြဲေလးေပၚမွာ ေႂကြေရသုတ္ဆြမ္းခ်ိဳင့္ေလးတင္ ထားၿပီး ေလာင္းေလ့ရွိတယ္။ က်ေနာ့္အတြက္ လက္ဘက္ရည္၊ မုန္႔၊ ေရေႏြးၾကမ္းတို႔ ေဒၚေဒၚ့ေဝယ်ာဝစၥလုပ္ေပးတဲ့ ကုလားမေလးက လာခ် ေပးတယ္။

ေဒၚေဒၚက သူ႔ခင္ပြန္းသည္အေၾကာင္း တမ္းတမ္းတတ ေျပာေလ့ရွိတယ္။ နိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႔အေၾကာင္းလည္း ပါတယ္။ သူ႔ခင္ပြန္းသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေျပာျပခဲ့တဲ့ ဂ်ပန္နဲ႔ေပါင္းရတဲ့အေၾကာင္း၊ ဂ်ပန္သြားခရီးအေၾကာင္း၊ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးအေၾကာင္းေတြနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈ သူမကိုယ္ေတြ႔ေတြကို ေျပာျပေလ့ရွိတယ္။ အဲ့ဒီအထဲက မွတ္မွတ္သားသား လူ (၅)ဦးအေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

အဲ့ဒါေလး ျပန္လည္တင္ျပခ်င္ပါတယ္။

“ဒီေန႔ေတာ့ လူ (၅)ေယာက္အေၾကာင္း ေျပာျပမယ္။ ပထမေျပာျပမွာက ေဒၚေဒၚ့ေယာကၤ်ားအေၾကာင္းပဲ။ ေဒၚေဒၚ့ေယာကၤ်ားဟာ ေစာေစာ စီးစီးငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ေသသြားတာေကာင္းတယ္။ တကယ္လို႔ ေစာေစာမေသပဲ ဟိုဟာေတြနဲ႔ေပါင္းမိသြားရင္ နံမည္ပ်က္နဲ႔ေသရမွာ။

အဲ့ဒါေလး နည္းနည္းရွင္းျပမယ္။ ေနာက္လူေတြအတြက္ သင္ခန္းစာယူစရာလည္းေကာင္းတယ္။ နိုင္ငံေရးမွာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတေယာက္ ျဖစ္လာဖို႔ဆိုတာ ေတာ္တည့္ေျဖာင့္မွန္တဲ့ အဝန္းအဝိုင္းလိုတယ္။ သူ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုဗဟိန္းတို႔လိုလူေတြက ဝိုင္းရံေပးၾကတယ္။ သခင္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သခင္ဗဟိန္းတို႔၊ သခင္သန္းထြန္းတို႔ ဝိုင္းရံေပးၾကတယ္၊ လက္တြဲလုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ သခင္ျမ၊ သခင္ခ်စ္၊ သခင္စိုးတို႔ သခင္ေလးေမာင္တို႔လည္း ပါတာေပါ့။ အထူးသျဖင့္ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း၊ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳ၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္ဗဟိန္း၊ သခင္ျမတို႔က အနီးကပ္ ထိန္းေပးၾကတယ္။ တပ္ထဲေရာက္ေတာ့လည္း ဗိုလ္လက္ယာ၊ ဗိုလ္ေဇယ်၊ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာတို႔ ဗိုလ္ဗထူးတို႔လိုသူေတြက ဝိုင္းရံထားၾကတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကိုေအာင္ဆန္း၊ သခင္ေအာင္ဆန္း၊ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းလို႔ တရွိန္ထိုးနံမည္ရလာတာပဲ။

ဒါဟာ ဘာလဲဆိုရင္ ပညာတတ္တာ၊ လူစြမ္းလူစရွိတာေလာက္နဲ႔ မလံုေလာက္ဘူး။ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္ရမယ္။ ကိုယ္က်င့္သိကၡာလည္း ရွိရမယ္။ နိုင္ငံေရးယံုၾကည္ခ်က္ရွိရမယ္။ ခိုင္မာရမယ္။ နိုင္ငံတကာနဲ႔ ျပည္တြင္းနိုင္ငံေရးမွာ အေျမာ္အျမင္ရွိရမယ္။ အရွည္ျမင္တတ္ရမယ္။ ျပည္သူလူထုအက်ိဳးအတြက္ မိမိကိုယ္က်ိဳးကိုမငဲ့တဲ့ ပိုင္းျဖတ္မႈရွိရမယ္။ မိတ္ေဆြနဲ႔ေတြ႔ရင္ဖေယာင္း ရန္သူနဲ႔ေတြ႔ရင္သံေခ်ာင္း၊ နာယကဂုဏ္နဲ႔ ျပည့္စံုရမယ္။ အဲ့ဒီလို နိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ေပါင္းမိလို႔ ငါ့ေယာကၤ်ား နံမည္သတင္းေကာင္းခဲ့တာ။ တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရး လုပ္ရင္း အယူအဆေတြကြဲလာတယ္။ စိတ္ဝမ္းကြဲလာတယ္။ လက္ဝဲအင္အားစုျဖစ္တဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ေတြကို ဖဆပလထဲက ကန္ထုတ္ခဲ့တယ္။ (ဆက္တင္ေပးပါ့မယ္) ကိုယ္ရိုက္ထားတဲ့စာမွာ အက်အေပါက္ေလးေတြ ျပန္စစ္ေနလို႔ပါ)