(အေမးထူရင္ အလုပ္ပါးတာသဘာဝ)
ငါ ဒီမိုကေရစီလိုခ်င္တယ္။ ငါျပည္တြင္းစစ္ရပ္ေစ့ခ်င္တယ္၊ ငါလူမ်ိဳးစုေတြအားလံုး ဘာမွမခြဲျခားပဲ တန္းတူရည္တူေသြးစည္း ညီညြတ္တဲ့ျပည္ေထာင္စုလိုခ်င္တယ္။ ခုခ်ိန္ထိ မရေသးဘူး။ မရလို႔လည္း စိတ္မပ်က္ဘူး။ ငါလိုခ်င္တာ ငါယံုၾကည္တာကို ငါေရာက္တဲ့ေနရာကေန ရသေလာက္လုပ္တယ္။ ေျပာတယ္။ ေရးတယ္။ ဖတ္တယ္။ ေလ့လာတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တည္ေဆာက္တယ္။ ကိုယ့္ထမင္း ကိုယ္ရွာစားတယ္။ လိပ္ျပာသန္႔တယ္ စိတ္သန္႔တယ္။
ေအး..ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူ႔ကိုမွေတာ့ "ေထာင္က်ဖူးလား" တခါမွ မေမးမိဖူးဘူး။ ေမးစရာအေၾကာင္းလည္း မရွိဘူး။ ေမးတဲ့ေကာင္ေတြကိုလည္း အထင္ႀကီးဖို႔ေဝးစြ မသူေတာ္ေတြလို႔ပဲျမင္တယ္။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးနည္းနဲ႔တိုက္ဖို႔လား။ မလုပ္ဘူး။ လုပ္ဖို႔သေဘာထား အရင္ကလည္းမရွိ၊ ခုလည္းမရွိ ေနာင္လည္း မရွိဘူး။ လုပ္တဲ့သူလည္း သူ႔ေရြးခ်ယ္မႈနဲ႔၊ သူယံုၾကည္မႈနဲ႔၊ သူ႔ပိုင္းျဖတ္ခ်က္နဲ႔ သူလုပ္ခဲ့တာ၊ လုပ္ေနတာ၊ လုပ္ေနမွာပဲ။
သူတို႔လည္း ငါလိုခ်င္တာေတြလိုခ်င္လို႔ လုပ္ေနၾကတာလို႔ျမင္တယ္။ အဲ့လိုလည္း သေဘာထားတယ္။ ကိုယ္တိုင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မပါဘူး။ ေအး.."လက္နက္ကိုင္ခဲ့ဖူးလား" လာေမးရင္ ေမးတဲ့ေကာင္ကို ေလးစားဖို႔ေဝးစြ မစင္ထက္ေတာင္ရြံေသးတယ္။
ငါစစ္သားျဖစ္ခဲ့တယ္။ ငါ စစ္ကိုျဖတ္ခဲ့တယ္။ ငါစစ္ေျမျပင္ ေရာက္ခဲ့တယ္။ ငါစစ္အနိဌာရံုေတြ ေတြ႔ခဲ့တယ္။ ငါစစ္ရဲ့သားေကာင္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ငါစစ္ကို မုန္းတယ္။ ငါစစ္ဝါဒီေတြကို မုန္းတယ္။ ငါစစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးကို မုန္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဖိနွိပ္တဲ့စစ္၊ ေတာ္လွန္တဲ့စစ္၊ ေဖါက္ျပန္တဲ့စစ္၊ မွန္ကန္တဲ့စစ္ကို ငါခြဲျခားနိုင္တယ္။ စစ္မုန္းတယ္ဆိုတိုင္း စစ္တိုင္းကို လိုက္မုန္းေနတာမဟုတ္ဘူး။ စစ္တိုင္းကို လိုက္ဆန္႔က်င္ေနတာမဟုတ္ဘူး။
ဒီေန႔အထိ တိုင္းျပည္မွာျဖစ္ေနတဲ့ျပႆနာေတြဟာ စစ္ဝါဒီေတြေၾကာင့္။ လူထု ခါးစည္းခံေနရတဲ့ ဒုကၡသုကၡေတြအားလံုးရဲ့လက္သည္ဟာ ဗမာလူမ်ိဳးႀကီးဝါဒီ စစ္လက္ဝါးႀကီးအုပ္အရင္းရွင္စနစ္ေၾကာင့္မွန္း မင္းသိသလို ငါလည္းသိတယ္။ မင္းနဲ႔ငါ မတူတဲ့နည္းနာနဲ႔ ခြဲၿပီး လူထုရန္သူကို တိုက္ခဲ့တာပဲ။ တိုက္ေနတာပဲ။ တူညီတဲ့ရည္မွန္းခ်က္ အတြက္ ဘံုရန္သူစစ္ဝါဒီဆန္႔က်င္ေရးအတြက္ ယံုၾကည္တဲ့နည္းစြဲကိုင္ တိုက္လွန္ေနၾကတာဘဲ။
ဘာမန္တက္စရာရွိလဲ။ ဘာသိမ္ငယ္စရာရွိလဲ။ ဘာအလံေထာင္စရာ ရွိလဲ။ ဘာေအာက္ခ်စရာရွိလဲ။ လုပ္ပါ လုပ္ေနပါ မင္းလည္း မင္းနိုင္သေလာက္။
လုပ္မယ္ လုပ္ေနမယ္ ငါလည္း ငါနိုင္သေလာက္။ ေအး..စာေတာ့ဖတ္။ ေလ့ေတာ့ ေလ့လာ။ ဟိုတုန္းလည္းဒီအတိုင္းပဲ ခုလည္း ဟိုတုန္းကထက္ တက္မလာဘူးဆို မင္းျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ နွစ္ ၃ဝ၊ ငါရင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့ နွစ္ ၃ဝ ဆိုတာ ဘာတန္ဖိုးမွ မရွိမွန္း လူသိတာပဲ အဖတ္တင္လိမ့္မယ္။
လူေတြ႔တိုင္းလိုက္ၿပီး ေထာင္က်ဖူးလားတို႔၊ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ဖူးလားတို႔ေမးမေနနဲ႔။ မိမိကိုုယ္ကိုယ္ တပါးသူ စက္ဆုပ္စရာသတၱဝါျဖစ္ေအာင္မလုပ္နဲ႔။ အေမးထူသူဟာ အလုပ္ပါးလို႔ပဲ။
ေထာင္က်ဖူးလားေမးရင္ က်ဖူးတယ္။ က်တာမွ
ျဖတ္သြားျဖတ္လာမဟုတ္ဘူး။ အုတ္ရိုးေသးပန္းသေလာက္ မဟုတ္ဘူး။ ေခ်ာင္တဲ့ေခတ္မွာ
မဟုတ္ဘူး။ ၁၅ နွစ္ကို ၄ ရက္ပဲေလ်ာ့တယ္။ ေအး..ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒါ ငါ့ေရြးခ်ယ္မႈ၊
ငါ့ယံုၾကည္ခ်က္၊ ငါ့ပိုင္းျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္ပဲ။ ဘယ္သူတိုက္တြန္းလို႔ ၿခိမ္းေျခာက္လို႔
ေျမွာက္ပင့္ေပးလို႔မွလည္းမပါဘူး။ ငါ့လုပ္ရပ္ ငါ့ေရြးခ်ယ္မႈ ငါ့ပိုင္းျဖတ္ခ်က္
ငါ့ရပ္တည္ခ်က္ေတြအတြက္ ငါ့ဘာသာေက်နပ္တယ္။ ဂုဏ္ယူတယ္။
ငါ ဒီမိုကေရစီလိုခ်င္တယ္။ ငါျပည္တြင္းစစ္ရပ္ေစ့ခ်င္တယ္၊ ငါလူမ်ိဳးစုေတြအားလံုး ဘာမွမခြဲျခားပဲ တန္းတူရည္တူေသြးစည္း ညီညြတ္တဲ့ျပည္ေထာင္စုလိုခ်င္တယ္။ ခုခ်ိန္ထိ မရေသးဘူး။ မရလို႔လည္း စိတ္မပ်က္ဘူး။ ငါလိုခ်င္တာ ငါယံုၾကည္တာကို ငါေရာက္တဲ့ေနရာကေန ရသေလာက္လုပ္တယ္။ ေျပာတယ္။ ေရးတယ္။ ဖတ္တယ္။ ေလ့လာတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တည္ေဆာက္တယ္။ ကိုယ့္ထမင္း ကိုယ္ရွာစားတယ္။ လိပ္ျပာသန္႔တယ္ စိတ္သန္႔တယ္။
ေအး..ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူ႔ကိုမွေတာ့ "ေထာင္က်ဖူးလား" တခါမွ မေမးမိဖူးဘူး။ ေမးစရာအေၾကာင္းလည္း မရွိဘူး။ ေမးတဲ့ေကာင္ေတြကိုလည္း အထင္ႀကီးဖို႔ေဝးစြ မသူေတာ္ေတြလို႔ပဲျမင္တယ္။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးနည္းနဲ႔တိုက္ဖို႔လား။ မလုပ္ဘူး။ လုပ္ဖို႔သေဘာထား အရင္ကလည္းမရွိ၊ ခုလည္းမရွိ ေနာင္လည္း မရွိဘူး။ လုပ္တဲ့သူလည္း သူ႔ေရြးခ်ယ္မႈနဲ႔၊ သူယံုၾကည္မႈနဲ႔၊ သူ႔ပိုင္းျဖတ္ခ်က္နဲ႔ သူလုပ္ခဲ့တာ၊ လုပ္ေနတာ၊ လုပ္ေနမွာပဲ။
သူတို႔လည္း ငါလိုခ်င္တာေတြလိုခ်င္လို႔ လုပ္ေနၾကတာလို႔ျမင္တယ္။ အဲ့လိုလည္း သေဘာထားတယ္။ ကိုယ္တိုင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မပါဘူး။ ေအး.."လက္နက္ကိုင္ခဲ့ဖူးလား" လာေမးရင္ ေမးတဲ့ေကာင္ကို ေလးစားဖို႔ေဝးစြ မစင္ထက္ေတာင္ရြံေသးတယ္။
ငါစစ္သားျဖစ္ခဲ့တယ္။ ငါ စစ္ကိုျဖတ္ခဲ့တယ္။ ငါစစ္ေျမျပင္ ေရာက္ခဲ့တယ္။ ငါစစ္အနိဌာရံုေတြ ေတြ႔ခဲ့တယ္။ ငါစစ္ရဲ့သားေကာင္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ငါစစ္ကို မုန္းတယ္။ ငါစစ္ဝါဒီေတြကို မုန္းတယ္။ ငါစစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးကို မုန္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဖိနွိပ္တဲ့စစ္၊ ေတာ္လွန္တဲ့စစ္၊ ေဖါက္ျပန္တဲ့စစ္၊ မွန္ကန္တဲ့စစ္ကို ငါခြဲျခားနိုင္တယ္။ စစ္မုန္းတယ္ဆိုတိုင္း စစ္တိုင္းကို လိုက္မုန္းေနတာမဟုတ္ဘူး။ စစ္တိုင္းကို လိုက္ဆန္႔က်င္ေနတာမဟုတ္ဘူး။
ဒီေန႔အထိ တိုင္းျပည္မွာျဖစ္ေနတဲ့ျပႆနာေတြဟာ စစ္ဝါဒီေတြေၾကာင့္။ လူထု ခါးစည္းခံေနရတဲ့ ဒုကၡသုကၡေတြအားလံုးရဲ့လက္သည္ဟာ ဗမာလူမ်ိဳးႀကီးဝါဒီ စစ္လက္ဝါးႀကီးအုပ္အရင္းရွင္စနစ္ေၾကာင့္မွန္း မင္းသိသလို ငါလည္းသိတယ္။ မင္းနဲ႔ငါ မတူတဲ့နည္းနာနဲ႔ ခြဲၿပီး လူထုရန္သူကို တိုက္ခဲ့တာပဲ။ တိုက္ေနတာပဲ။ တူညီတဲ့ရည္မွန္းခ်က္ အတြက္ ဘံုရန္သူစစ္ဝါဒီဆန္႔က်င္ေရးအတြက္ ယံုၾကည္တဲ့နည္းစြဲကိုင္ တိုက္လွန္ေနၾကတာဘဲ။
ဘာမန္တက္စရာရွိလဲ။ ဘာသိမ္ငယ္စရာရွိလဲ။ ဘာအလံေထာင္စရာ ရွိလဲ။ ဘာေအာက္ခ်စရာရွိလဲ။ လုပ္ပါ လုပ္ေနပါ မင္းလည္း မင္းနိုင္သေလာက္။
လုပ္မယ္ လုပ္ေနမယ္ ငါလည္း ငါနိုင္သေလာက္။ ေအး..စာေတာ့ဖတ္။ ေလ့ေတာ့ ေလ့လာ။ ဟိုတုန္းလည္းဒီအတိုင္းပဲ ခုလည္း ဟိုတုန္းကထက္ တက္မလာဘူးဆို မင္းျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ နွစ္ ၃ဝ၊ ငါရင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့ နွစ္ ၃ဝ ဆိုတာ ဘာတန္ဖိုးမွ မရွိမွန္း လူသိတာပဲ အဖတ္တင္လိမ့္မယ္။
လူေတြ႔တိုင္းလိုက္ၿပီး ေထာင္က်ဖူးလားတို႔၊ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ဖူးလားတို႔ေမးမေနနဲ႔။ မိမိကိုုယ္ကိုယ္ တပါးသူ စက္ဆုပ္စရာသတၱဝါျဖစ္ေအာင္မလုပ္နဲ႔။ အေမးထူသူဟာ အလုပ္ပါးလို႔ပဲ။
မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ
0 comments:
Post a Comment