Wednesday, June 12, 2013

“ေနာက္ျပန္ဆြဲေနေသာ”(ကုိေပါ-ေခတ္ေမာင္းအတြဲ ၂၊ အမွတ္ ၄ မွ)

0 comments
တေလာက ျမန္မာ့႐ုပ္ျမင္သံၾကား တီဗီအစီအစဥ္တခုမွာ ဘာသာေပါင္းစုံညီညြတ္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိေရွး႐ႈက်င္းပတဲ့အခမ္းအနားတခုကုိ ၾကည့္လုိက္ရပါတယ္။ က်င္းပရျခင္းရည္ရြယ္ခ်က္ကေကာင္းမြန္ေပမယ့္ ဒီအခမ္းအနားမွာ အဆီအေငၚမတည့္တာတစ္ခုကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြက စင္ျမင့္ေပၚမွာအခန္႔သားထုိင္ေနၾကၿပီး က်န္ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြက စင္ေအာက္မွာေနရာယူၾကရတာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းကုိေတြ႔ရတဲ့အခါ ညီညြတ္ေရးျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ဆုိရင္ တန္းတူရည္တူျဖစ္ဖုိ႔လည္းလုိတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိေတြးမိပါတယ္။ ငါတုိ႔ကအသာစီးမွာေနရမွ ညီညြတ္ႏုိင္မယ္ဆုိတဲ့သေဘာမ်ဳိးဆုိရင္ေတာ့ အမွန္တကယ္ညီညြတ္ႏုိင္ဖုိ႔မလြယ္ဘူး။ အလားတူပဲ ႏုိင္ငံပုိင္႐ုပ္ျမင္သံၾကား/သတင္းဌာနေတြမွာ ေန႔စဥ္လုိလုိ ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာအခမ္းအနားေတြ၊ တရားပြဲေတြကုိ တုိင္းျပည္ဘ႑ာေငြေၾကးနဲ႔ ေလလႈိင္းကအခ်ိန္ေတြအကုန္အက်ခံျပသေနတာဟာ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္တဲ့ကိစၥတစ္ခုဟုတ္ပါရဲ့လား။ စာေရးဆရာေရႊဥေဒါင္းစကားကုိကုိးကားရရင္ “အစိုးရတရပ္ရဲ့တာဝန္ဟာ တုိင္းသူျပည္သားေတြရဲ့လုံၿခဳံေရးနဲ႔ လူမႈဘဝကိစၥအဝဝ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးအတြက္သာတာဝန္ရွိၿပီး ျပည္သူျပည္သားေတြကုိ နတ္ျပည္ေရာက္ေအာင္၊ နိဗၺာန္ေရာက္ေအာင္ ဇြတ္အတင္းတြန္းပုိ႔ေပးရန္တာဝန္မရွိပါဘူး” တကယ္လုိ႔ ဘာသာေရးအခမ္းအနားေတြကုိ တီဗီမွာ သတင္းအေနနဲ႔ျဖစ္ေစ၊ အျခားအထူးအစီအစဥ္တရပ္အေနနဲ႔ျဖစ္ေစျပသမယ္ဆုိရင္လည္း မတူတဲ့ဘာသာအသီးသီးကုိ မွ်တတဲ့အခ်ိန္ခြဲေဝမႈနဲ႔ စီစဥ္ေပးသင့္တယ္လုိ႔ ျမင္ပါတယ္။
ဒီလုိ မွ်တမႈ တန္းတူညီမွ်မႈက တုိင္းျပည္အတြင္းက ကုိးကြယ္တဲ့ဘာသာအသီးသီးမွာသာမက ဗမာလူမ်ဳိးနဲ႔ တုိင္းရင္းသားေတြအၾကားမွာလည္း အထူးတလည္လုိအပ္ေနတဲ့အရာတခုလုိ႔ျမင္မိပါတယ္။ ဘာသာတခုက (သုိ႔မဟုတ္) လူမ်ဳိးစုတခုက (သုိ႔မဟုတ္)အဖြဲ႔အစည္းတခုက အျခားဘာသာေတြ၊ လူမ်ဳိးစုေတြ၊ အဖြဲ႔အစည္းေတြထက္ ပုိသာတဲ့အခြင့္အေရးေတြပုိမုိရယူေနခဲ့ရင္ ညီညြတ္ေရးနဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိတည္ေဆာက္ႏုိင္ဖုိ႔ခဲယဥ္းပါလိမ့္မယ္။
တုိင္းရင္းသားေတြကုိလည္း သူတုိ႔ရဲ့တုိင္းရင္းသားဘာသာစကားေတြ၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြကုိေဖာ္ထုတ္ခြင့္၊ ဆက္ခံထိန္းသိမ္းခြင့္ေတြရွိေစရပါမယ္။ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ ကရင္ႏွစ္သစ္ကူးေန႔ ဒုံးယိမ္းၿပိဳင္ပြဲလုိေနရာမွာေတာင္ စင္ျမင့္ထက္ကေနာက္ခံစာလုံးက ျမန္မာလုိေရးသားထားတာကုိ ေတြ႔ေနရပါတယ္။
နုိင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာ စစ္တပ္ကအခြင့္ထူးခံေနတာေတြရွိသလုိ စီးပြားေရးနယ္ပယ္မွာလည္း စစ္တပ္ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ဦးပုိင္ကုမၸဏီလိမိတက္နဲ႔ အျခားခရုိနီကုမၸဏီမ်ားက အခြင့္ထူးခံထင္တုိင္းႀကဲေနတာကုိ ေတြ႔ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္နဲ႔တကြေသာ ခရုိနီကုမၸဏီမ်ားကေန ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ့လယ္ယာေျမေတြကုိ စိတ္ထင္တုိင္းမတရားသိမ္းယူေနတာေတြဟာလည္း မညီမွ်မႈေတြရဲ့ျပယုဂ္ေတြပါပဲ။ အစုိးရရဲ့တာဝန္က တုိင္းသူျပည္သားတုိင္းရဲ့အခြင့္အေရးကုိ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရမွာျဖစ္ေပမယ့္ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ အစုိးရဟာ အနည္းငယ္ေသာအခြင့္ထူးခံလူတန္းစားတရပ္ရဲ့အက်ဳိးစီးပြားကုိသာ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ၿပီး ျပည္သူလူထုရဲ့အခြင့္အေရးေတြကုိမကာကြယ္တဲ့အျပင္ ခ်ဳိးေဖာက္တဲ့လုပ္ရပ္ေတြကုိ အစုိးရကုိယ္တုိင္ကက်ဴးလြန္ေနတာ ေတြ႔ျမင္ရပါတယ္။ တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရဲ့ အသက္ေသြးေၾကာလုိအေရးပါတဲ့ အေျခခံဥပေဒမွာေတာင္ အခြင့္ထူးခံတဲ့လူတန္းစားတရပ္ကုိအကာအကြယ္ေပးထားတာကုိ ေတြ႔ၾကရမွာပါ။
ဒီလုိ မညီမွ်မႈေတြနဲ႔ ႏုိင္ငံသားအခြင့္အေရးကုိခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြဟာ တုိင္းျပည္အတြင္းမွာ ျပႆနာမ်ဳိးစုံကုိေပၚေပါက္ေစၿပီး တုိင္းျပည္ရဲ့ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္မႈနဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ေနာက္ျပန္ဆြဲလ်က္ရွိပါတယ္။ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ မိမိတုိ႔အခြင့္အေရးမ်ားကုိ အျပည့္အဝအကာအကြယ္ေပးမယ့္နုိင္ငံေရးစနစ္မ်ဳိး၊ ျပည္သူ႔အစုိးရမ်ိဳးေပၚေပါက္လာေအာင္ႀကိဳးစားႏုိင္မွသာ ဒီေနာက္ျပန္ဆြဲမႈကုိ ကာကြယ္တားဆီးႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ နုိင္ငံေရးစနစ္မ်ိဳးေပၚေပါက္လာဖုိ႔ဆုိတာ အခြင့္ထူးခံလူတန္းစားနဲ႔ဖိႏွိပ္သူမ်ားထံက အသာတၾကည္ေပးလာႏုိးနဲ႔ ႏုိ႔သက္ခံစုိ႔သလုိေစာင့္ေမွ်ာ္ေနလုိ႔ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ပါ။ မိမိတုိ႔အခြင့္အေရးကုိမိမိတုိ႔ဘာသာကာကြယ္မွ၊ ဖိအားေပးေတာင္းဆုိမွသာရႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။
ကုိေပါ။(ေခတ္ေမာင္းအတြဲ ၂၊ အမွတ္ ၄ မွ)


0 comments:

Post a Comment