တိုင္းႏိုင္ငံထူေထာင္မႈဟာ တူရာအုပ္စုဖြဲ႔ေနတတ္ျခင္း သမိုင္းေ႐ွးဦးလူဓေလ့ကအစျပဳတာပဲရယ္လို႔ Primordial-ism အေနနဲ႔ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ျခင္းကအစ၊ လူအသိုင္းအဝိုင္းတစ္ခု(ႏိုင္ငံတစ္ခု)တည္႐ိွၿဖစ္ထြန္းဖို႔ရာ ပါဝင္ေသာလူတစ္အုပ္စုခ်င္းစီရဲ့ သြင္ၿပင္လကၡဏာမ်ားနဲ႔ဘံုမွ်ေဝပိုင္ဆိုင္ရာမ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳေဆာက္တည္ထားမႈ ေခတ္သစ္ျဖစ္ရပ္အသြင္
အမ်ိဳးသားေရးဝါဒအေပၚခ်ည္းကပ္ပံုအဖံုဖံုဟာ အင္မတန္က်ယ္ျပန္႔တယ္။
အမ်ိဳးသားေရးဝါဒဟာ အလြယ္ေျပာရရင္ ဥေရာပႏိုင္ငံေရးမွာ ေျမ႐ွင္ပေဒသရာဇ္စံနစ္ၿပိဳလဲခ်ိန္ အစားထိုးဝင္ေရာက္လာတဲ့ တိုင္းႏိုင္ငံျပဳမႈႏိုင္ငံေရးအယူပဲ။ ေျမ႐ွင္ပေဒသရာဇ္စံနစ္ေအာက္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဆိုတာ အဓိကေျမႀကီး႐ွင္မ်ားျဖစ္တဲ့ ဘာသာေရးေက်ာင္းေတာ္၊ ထီးနန္း၊ စစ္ဘုရင္တို႔ကေန သီးသန္႔လြတ္ကင္းျခင္း မ႐ိွ၊ ႏိုင္ငံေရးအခြင့္အာဏာကိုလည္း ယင္းအရာမ်ားကသာစိုးမိုးထားတယ္။ ေျမ႐ွင္ပေဒသရာဇ္စံနစ္ၿပိဳလဲခ်ိန္မွာေတာ့ တိုင္းႏိုင္ငံ ေနး႐ွင္းဆိုတာေတြဟာ ဘူဇြာအရင္း႐ွင္စံနစ္ကုန္ထုတ္လုပ္မႈရဲ့လူမႈစီးပြားအေဆာက္အဦ socioeconomic constructions ေတြအျဖစ္ အစားထိုးေနရာယူလာၾကတယ္။ ဒီေနး႐ွင္းမ်ားထူေထာင္ရာမွာ ႏိုင္ငံေရးအခြင့္အာဏာနဲ႔ လူ႔အဝန္းအဝိုင္းစုစည္းတည္မီွရာကို ဘာသာေရးေက်ာင္းေတာ္၊ ထီးနန္း၊ စစ္ဘုရင္တို႔အစား၊ လူအုပ္စုမ်ားရဲ့သြင္ျပင္လကၡဏာ အိုင္ဒဲန္တတီ မ်ိဳးႏြယ္၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဘာသာစကားစတာေတြကို အေျချပဳလာၾကတယ္။ ဒီပံု အေျချပဳဖို႔ႀကံဆၾကတဲ့ႏိုင္ငံေရးအယူကို အမ်ိဳးသားေရးဝါဒလို႔ ေခၚတာပဲ။
အမ်ိဳးသားေရးဝါဒအေျခခံေနး႐ွင္းမ်ား ဖြဲ႔တည္ႏိုင္ျခင္းဟာ လက္ဝါးႀကီးအုပ္လူတန္းစားတစ္စုျဖစ္တဲ့ ေက်ာင္းေတာ္/
ဗမာျပည္ဟာ ဒီဒဏ္ေတြ အကုန္ ခံခဲ့ရတယ္။ လြတ္လပ္ေရးအတြက္လႈပ္႐ွား႐ုန္းကန္ရမႈမွာ ဗမာ့အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ ထြက္ေပၚလာခဲ့တယ္။ "ထြက္ေပၚလာခဲ့တဲ့ဗမာ့အမ်ိဳးသားေရးဝါဒဟာ ကိုလိုနီကြၽန္အျဖစ္ကလြတ္ေျမာက္လိုတဲ့ သခင္စိတ္သြင္းေပးႏိုင္ခဲ့တဲ့ေကာင္းက်ိဳး"႐ိွတာမွန္တယ္။ သို႔ေပသိ ေ႐ွး ဗမာပေဒသရာဇ္ ဘုရင့္လက္နက္ႏိုင္ငံမ်ား ထြန္းကားခဲ့စဥ္အခ်ိန္ကာလကိုအထူးရည္ညႊန္းတဲ့ ဗမာလူမ်ိဳးနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာဗဟိုျပဳအမ်ိဳးသားေရးဝါဒသာျဖစ္တယ္။
ဖက္ဆစ္ေအာက္ ကိုယ္တိုင္က်ေရာက္ခဲ့ရတဲ့အေတြ႔အႀကံဳလည္း႐ိွပါလွ်က္ကနဲ႔၊ လူမ်ိဳးစုအစံု ဘာသာအစံု ပါဝင္တဲ့ျပည္ေထာင္စုသစ္အျဖစ္ထူေထာင္မယ္ရည္မွန္းပါလွ်က္ကနဲ႔၊ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈကာလေနာက္ဆံုးအဆင့္မွာ လက္ဝဲအင္အားစုမ်ားက ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈရေနပါလွ်က္ကနဲ႔ ဒီ ေနာက္ၿပန္ဆြဲ reactionary ျဖစ္လြန္းတဲ့ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒကို တိုးတက္အသြင္ေဆာင္လာဖို႔ရာ အေတြးအေခၚပိုင္းျပဳျပင္တည္ေဆာက္မႈ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ လက္ဝဲညီညြတ္ေရးဟာ လြတ္လပ္ေရးမရခင္ကတည္းက ၿပိဳကြဲႏွင့္လို႔ျဖစ္တယ္။
အေတြးအေခၚပိုင္းေျပာင္းလဲအေျခက်ေအာင္ မတည္ေဆာက္မဖန္တီးႏိုင္ခဲ့တဲ့ျပစ္ခ်က္ဟာ ဘယ္ေလာက္ႀကီးသလဲဆိုရင္ ျပည္ေထာင္စုသစ္အတြက္ အေျခခံႏိုင္ငံေရးတည္ေဆာက္မႈေတြျဖစ္တဲ့ ပင္လံုစာခ်ဳပ္နဲ႔ ၄၇ အေျခခံဥပေဒဟာ လူမ်ိဳးႀကီးစစ္ဝါဒီတို႔ေအာက္ ၾကာၾကာမၿမဲႏိုင္ခဲ့ပါ။ ၄၈မွာ ေပၚထြန္းလာတဲ့ျပည္ေထာင္စုသစ္ဟာ အေနာ္ရထာ၊ ဘုရင့္ေနာင္၊ အေလာင္းဘုရားတို႔ရဲ့ပေဒသရာဇ္ လက္နက္ႏိုင္ငံမ်ားရဲ့အေမြခံအျဖစ္သာ ပံုေဖာ္သေဘာထားႀကတဲ့ လြဲမွားတဲ့အမ်ိဳးသားေရးဝါဒအယူေၾကာင့္ ဒီကေန႔အထိ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး မေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္တာလို႔ ေခတ္ေမာင္းကယူဆတယ္။
ဒီ “လူမ်ိဳးႀကီး ဘာသာႀကီးအမ်ိဳးသားဝါဒဆို” ေနရာမွာ ျပည္ေထာင္စုကို ေက်ာ႐ိုးသဖြယ္ေထာက္မတ္ေပးမယ့္ “ျပည္ေထာင္စုအႏွစ္သာရနဲ႔ျပည့္စံုတဲ့ တိုးတက္တဲ့အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ”အစားထိုးေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ရာ အေရးႀကီးလွတယ္။
ျပည္ေထာင္စုအႏွစ္သာရနဲ႔ျပည့္စံုတဲ့ တိုးတက္တဲ့အမ်ိဳးသားေရးဝါဒဆိုရာမွာ ႐ိွႏွင့္ၿပီး တစ္ေနရာကျဖဳတ္လာၿပီး ေနာက္တစ္ေနရာမွာ ေကာက္တတ္လို႔ရစေကာင္းမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ ဒီမိုကေရစီႏွယ္ အက်င့္တရားႀကီးလို႔ပဲ ယူဆတယ္။ လက္ေတြ႔ေဖာ္ေဆာင္က်င့္ႀကံႀကရမယ္။ လူမ်ိဳးစု တစ္အုပ္စုျခင္းစီရဲ့အသြင္အျပင္ စ႐ိုက္လကၡဏာ အိုင္ဒဲန္တတီတို႔အေပၚေလးစားကာ၊ လူမ်ိဳးစု တစ္အုပ္စုၿခင္းစီရဲ့အခြင့္အေရးမ်ားကို ႏိုင္ငံေရးအရအဓိပၸာယ္သတ္မွတ္အာမခံရာကေနထြက္ေပၚလာမယ့္ ျပည္ေထာင္စုသားျဖစ္ရၿခင္းရဲ့တန္ဖိုးနဲ႔ အဲဒီ့တန္ဖိုးအေပၚဂုဏ္ယူ ေစာင့္ေ႐ွာက္ထိန္းသိမ္းလိုမႈဟာ ျပည္ေထာင္စုရဲ့ဘံုအမ်ိဳးသားေရးဝါဒသစ္ ျဖစ္လာႏိုင္ေကာင္းတယ္။
https://www.facebook.com/linayehtin?hc_location=timeline
0 comments:
Post a Comment