“သူစိမ္းမဆန္အထီးမက်န္ဖို႔”လင္းထင္ (ေခတ္ေမာင္း အတြဲ ၂၊ အမွတ္ ၄ မွ)

အင္မတန္မွ ၾကမ္းႀကဳတ္ရက္စက္ၿပီး ဗမာၿပည္သမိုင္းကို အက်ည္းတန္ေစတဲ့ မိတၴီလာအၾကမ္းဖက္မႈ ျဖစ္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ ဒီအၾကမ္းဖက္မႈလြန္ကာလမွာ လက္႐ိွ လူမႈဝန္းက်င္ရဲ့သ႐ုပ္သကန္ကို အမွန္အတိုင္း မသံုးသပ္မခ်ည္းကပ္ပဲ၊ ေ႐ႊၿပည္ေအးတရားမ်ားနဲ႔သာ ဖံုးဖံုးဖိဖိလုပ္ေနႀကဦးမယ္ဆို အၾကမ္းဖက္အသတ္ခံလိုက္ႀကရသူေတြအားလံုးရဲ့အသက္ေတြဟာ အၾကမ္းဖက္သူမ်ားရဲ့အလိုက် ဘာတန္ဖိုးမွ မ႐ိွရာေရာက္မယ္။
လူ႔သမိုင္းမွာ သက္ဦးဆံပိုင္ပေဒသရာဇ္၊ ကြၽန္စံနစ္၊ နယ္ခ်ဲ႔အရင္း႐ွင္၊ ဖက္ဆစ္ဝါဒ ဘယ္လို ညစ္ညမ္းတဲ့မိစၦာတရားေတြ ကပ္ၿငိခဲ့ကပ္ၿငိခဲ့ ဇစ္ၿမစ္႐ုပ္အမွန္ကိုသ႐ုပ္ခြဲၿပီး ေကာင္းၿမတ္ၿခင္းစံတန္ဘိုးတို႔ လူ႔အဝန္းအဝိုင္းထဲတည္ေဆာက္ခဲ့ႀက႐ိုးပဲ။ ဒီလို နီတိထုတ္ႏိုင္စြမ္းနဲ႔ လူ႔သမိုင္းဟာျမင့္တက္ခဲ့ႀကတာပဲ။ ေသသူတို႔ရဲ့အသက္ကို အဖိုးထားသပဆိုရင္ ႐ွင္သူတို႔လုပ္စရာတစ္ခုပဲ႐ိွတယ္၊ သ႐ုပ္ခြဲပါ၊ ဗမာလူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ့ ႐ုပ္အမွန္ကို ထင္ဟပ္ပါ၊ သမိုင္းနီတိ သမိုင္းသင္ခန္းစာထုတ္ႏႈတ္ပါ။ ဒါမွ ပိုေကာင္းရာပိုမြန္ၿမတ္ရာ ေလာကီ သာစခန္းကို ေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္မယ္။
စစ္အရင္း႐ွင္ဗ်ဴ႐ိုကေရစီကို ကိုယ္စားၿပဳတဲ့ အဏာနဲ႔တည္ေဆာက္ေသာဓနအင္အားစုႀကီးအေပၚ အကာအကြယ္ၿပဳဖို႔ရာ ဗမာၿပည္မွာ ၿဖစ္ခဲ့သမွ်လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရးအဓိက႐ုဏ္းတိုင္းဟာ အုပ္စိုးသူအာဏာပိုင္တို႔ ေနာက္ကြယ္ကႀကိဳးကိုင္ေသာ Political Conspiracies ေတြခ်ည္းပဲဆိုတဲ့ အၿမင္႐ႉေထာင့္မွာပဲေသာင္မတင္ဖို႔ က်ေနာ္ အႀကံၿပဳေလ့႐ိွတယ္။ အေႀကာင္းကေတာ့ ဗမာၿပည္မွာ အာဏာႏိုင္ငံေရးျပႆနာေၿပလည္သြားသည္ဆိုဦးေတာ့ အစၥလာမ္မုန္းအယူ ဧည့္သည္အယူဟာ အလိုလိုေက်လည္သြားလိမ့္မယ္လို႔ မေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ဘူး။ ဒီစကားစုကို အရင္႐ွင္းဖို႔လိုမယ္။
ဒီေတာ့ အာဏာႏိုင္ငံေရးၿပႆနာဆိုတဲ့ ေဝါဟာရကိုပဲ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ႀကည့္ရေအာင္။
က်ေနာ္တို႔ဟာ ဗမာၿပည္ႏိုင္ငံေရးအေၿပာင္းအလဲကို ငံ့လင့္တယ္၊ လိုလားတယ္။ အဓိကကေတာ့ လူေတြ ငတ္ေနမြဲေန အခြင့္အေရး ညီတူညီမွ်မရ တရားၿခင္းကင္းမဲ့ေနလို႔ပဲ။ ဒီအေၿခအေနႀကီးရဲ့အရင္းခံအေႀကာင္းကေတာ့ စစ္အာဏာအသိမ္းခံထားရလို႔၊ ဒီေတာ့ ဗမာၿပည္ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ စစ္အုပ္စုလက္ထဲကအာဏာကိုျပန္ယူဖို႔ ႀကံစည္ႀကိဳးစား႐ုန္းကန္လႈပ္႐ွားရမႈကအပ အၿခားအရာမဟုတ္ဘူး။ သို႔ေပသိ ဒီလို အာဏာအေ႐ြ႔ျဖစ္ထြန္းေအာင္ႀကိဳးစားၿပဳမူရာမွာ ငတ္ၿခင္း မြဲၿခင္း အခြင့္အေရးမညီမွ်ၿခင္း တရားကင္းမဲ့ၿခင္းအေပၚ တပါတည္းမေခ်ဖ်က္ႏိုင္ရင္ ဘာအဓိပၸာယ္ အႏွစ္သာရ႐ိွေတာ့မွာလဲ။ ေခ်ဖ်က္မေပးႏိုင္႐ံုမက ငတ္ၿခင္း မြဲၿခင္း အခြင့္အေရးမညီမွ်ၿခင္း တရားကင္းမဲ့ၿခင္းအေပၚ ထပ္ေလာင္းအတည္ၿပဳေပးၿပီဆို ကမ္းကုန္ၿပီေပါ့။
ဗမာၿပည္ရဲ့ အာဏာႏိုင္ငံေရးၿပႆနာေၿဖ႐ွင္းေနပံုရဲ့ပင္မေရစီးဟာ အခု ဒီပံုဆိုက္ေနတယ္။ အႏွစ္သာရကင္းမဲ့တဲ့ အာဏာအေ႐ြ႔ဆီပဲ မဲတင္းေနတယ္။
လူေတြေမွ်ာ္လင့္တာက အဲန္အယ္လ္ဒီ ဘိုင္လမ္းလိုက္ၿပီး ေဒၚစု လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္ရင္ စစ္အုပ္စုနဲ႔လူထုအႀကားမွာ ႀကားခံ buffer ရလာလို႔ political and civil rights ႏိုင္ငံသားနဲ႔ႏိုင္ငံေရး အခြင့္အေရးမ်ားအတြက္ လႊတ္ေတာ္ၿပင္ပလႈပ္႐ွားမႈမ်ား အ႐ိွန္ၿမႇင့္ႏိုင္မလားလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားႀကတာ။ တက္တက္စင္တာပဲ။ သရဲေမြးမိသလိုပဲ။ ႏိုင္ငံေရးပင္မေရစီးဟာ စစ္အုပ္စုလက္ကိုင္ဒုတ္ၿဖစ္ၿပီး ကိုယ့္အခြင့္အေရး ကိုယ္ေတာင္းသူမ်ားကိုႏွက္ေနေတာ့တာ လက္ပေဒါင္းေတာင္အေရးက သက္ေသပဲ။
ဒီလို အာဏာႏိုင္ငံေရးၿပႆနာေၿဖ႐ွင္းပံုပင္မေရစီးနဲ႔သာဆို အစၥလာမ္မုန္းအယူ ၿပႆနာဟာ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ၊ ဦးစားေပးခံရမွာမဟုတ္၊ အေတာ္ေဝးဦးမွာ။
အေရးႀကီးတဲ့ ေနာက္အခ်က္က ဗုဒၶဘာသာအေၿခၿပဳအမ်ိဳးသားေရးဝါဒေဘးကလြတ္တဲ့သူ စစ္အုပ္စုအတြင္း အသာထားဦး၊ ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုမ်ားအတြင္း အေတာ္႐ွားတယ္။ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးအဝန္းအဝိုင္းနဲ႔ အရပ္သားမ်ားအတြင္းမွာလည္း ဒီအယူလႊမ္းမိုးတာပဲ။ ဒါဟာ ဗမာ့လူေဘာင္ရဲ့ျပႆနာၿဖစ္တယ္လို႔႐ွင္း႐ွင္းလက္ခံႏိုင္သူ ႐ွားတယ္။ “ေျပာင္းလဲမႈကိုမလိုလားတဲ့ စစ္ေခါင္းမာေတြ ႀကိဳးကိုင္တာကလည္း ႀကိဳးကိုင္တာပဲ..မြတ္ဆလင္ေတြကလည္း မြတ္ဆလင္ေတြပဲ..ႀကည့္ပါ့လား တကမၻာလံုး မြတ္ဆလင္ၿပႆနာေတြ ခ်ည္းပဲ” ဆိုၿပီး အစၥလာမ္အစြန္းေရာက္လႈပ္႐ွားမႈ ႏိုင္ငံတကာၿပႆနာရဲ့တစိတ္တေဒသ႐ိုက္ခတ္ခံရမႈအၿဖစ္ ၿပႆနာအရင္းခံကို ႏွစ္ဖက္မွ်ေတြးသေယာင္ အယူ အေတာ္ထြန္းကားတယ္။
အရင္း႐ွင္စံနစ္ရဲ့ကုန္ထုတ္လုပ္မႈယႏၲယားကေန ပံုစံအသြင္းခံရတဲ့ အဓိကၿဖစ္ရပ္ဟာ လူေတြဟာ လူ႔ရဲ့အႏွစ္သာရကေန ကင္းကြာသြားတာ၊ ကိုယ့္ႀကမၼာကိုယ္မဖန္တီးလိုေတာ့တာပဲလို႔ alienation ၿဖစ္ရပ္အၿဖစ္ မာ့စ္က အႀကံၿပဳခဲ့တယ္။ လူေတြအႀကားမွာၿဖစ္ထြန္းတဲ့ ေဘာဂေဗဒဆိုင္ရာဆယ္ႏြယ္ခ်က္မ်ားက လူအေပၚ အဲ့သလိုလႊမ္းမိုးဖန္တီးသလိုပဲ၊ ႏွစ္ကာလမ်ားစြာတည္ေဆာက္ပံုသြင္းခဲ့တဲ့ စံနစ္တက်ေသြးခြဲခဲ့တဲ့ႏိုင္ငံေရးယႏၲားယားႀကီးအေၿခတက်ၿဖစ္ေနရာ ဗမာ့လူ႔ေဘာင္မွာ ဘာသာေရးမတူ လူမ်ိဳးအႏြယ္ကြဲၿပားသူတို႔ အမ်ားစုရဲ့အဝန္းအဝိုင္းထဲမွ သီးၿခားကြဲၿပားေနထိုင္ၿခင္း social isolation ၿဖစ္ေနႏိုင္တယ္ဆိုတာ မထူးဆန္းဘူး။ အမ်ားစုႀကီးက မတူရာကို လက္သင့္မခံလိုၿခင္း ခြဲၿခားၿခင္း စိတ္ႏွလံုးအရင္းခံကိုျပဳၿပင္ဖို႔ရာ တာဝန္ပို႐ိွတယ္။ ဒီေတာ့မွ အနည္းစုအေနနဲ႔ လူမႈဝန္းက်င္ေနရာရမယ္။ ေနရာရပါမွ စိုးရိမ္ရတဲ့ ႏိုင္ငံတကာၿပႆနာရဲ့အစိတ္အပိုင္း တကယ္ၿဖစ္မလာမွာ။ ေဒသတြင္း ၿပည္တြင္းရဲ့လူမႈအဝန္းအဝိုင္းထဲမွာ ေနရာမရရင္ၿဖင့္ လူနည္းစုရဲ့အိုင္ဒဲန္တတီ႐ွာလိုမႈဟာ လမ္းလြဲသြားမယ္။

ဗမာၿပည္မွာ မုတ္ဆိပ္႐ွည္ထားၿပီး ကုလားအကႌ်႐ွည္ဝတ္ၿခင္းဟာ Political Islam လို႔ေခၚတဲ့ ဘာသာေရးသက္သက္အေၿခၿပဳ ႏိုင္ငံေရးတည္ေဆာက္မႈအဆင့္႐ွိေနၿပီလား။ ဘာသာေရးအသြင္အၿပင္ အိုင္ဒဲန္တတီအသြင္သက္သက္လားဆိုတာ ပိုင္းၿခားပါ။ အဂၤလိပ္ေအာက္ အင္းဒီးယားက မြတ္ဆလင္မ်ားရဲ့အမ်ိဳးသားေရး ဘာသာေရးႏိုးႀကားမႈ၊ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္႐ွားမႈၿဖစ္တဲ့ ဒီအိုဘန္ဒီ Deobandi ေက်ာင္းေတာ္ဝါဒအေၿခခံ Tablighi Jamaat ဆိုၿပီး အဖြဲ႔အစည္းအလိုက္ေပၚထြန္းအေၿခက်ခဲ့တယ္။ ဒါ အင္းဒီးယား မြတ္ဆလင္မ်ားရဲ့ ဘာသာေရးအေၿခၿပဳအမ်ိဳးသားေရးဘံုဝါဒပဲ။ ဒီ Tablighi လိုင္းဟာ အင္မတန္ထြန္းကားခဲ့ရာမွာ တ႐ုတ္ေရာ မေလးေရာ ဗမာၿပည္ကမြတ္ဆလင္မ်ားပါ မုတ္ဆိပ္နဲ႔ကုလားအကႌ်႐ွည္အသြင္အၿပင္ေတြ ကူးစက္ခဲ့တယ္။ ဒါကို ဘာသာေရးရဲ့အိုင္ဒဲန္တတီအၿဖစ္ ခံယူလာႀကသူမ်ား မနည္းဘူး။
ဦးဂမၻီရဲ့ ေ႐ႊဝါေရာင္အတြင္း မြတ္ဆလင္တို႔ဝန္းရံမႈအေပၚ အႏုေမာဒနာတရား appreciation ႐ိွပံုက မွတ္သားဖြယ္ပဲ။ အဝတ္အစား သြင္ၿပင္ေႀကာင့္ မြတ္ဆလင္မ်ားဝန္းရံမႈဟာ သိသာထင္႐ွား႐ိွခဲ့လွေႀကာင္းဆိုတယ္။ ဒါမုတ္ဆိပ္နဲ႔ကုလားအကႌ်႐ွည္အသြင္အၿပင္ဟာ ဗမာၿပည္မွာ ဘာသာေရးအိုင္ဒဲန္တတီအသြင္ပဲ ေဆာင္တယ္၊ ေ႐ႊဝါေရာင္ရဲ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားဟာ political Islam လမ္းမွားလိုက္သူမ်ား မဟုတ္ေႀကာင္း ဥပမာေကာင္းပဲ။ ဒီဝတ္စားဆင္ရင္မႈဟာ ဘာသာေရးအေပၚအဓိပၸာယ္ၿပန္ဆို နားလည္သေဘာက္ေပါက္မႈ က်င့္သံုးမႈ မွန္တယ္/မမွန္ဘူး ဘာသာေရးၿငင္းခံုဖို႔ရာ ကုလားအကႌ်႐ွည္ဝတ္မ်ားနဲ႔တိုက္ပံုဝတ္မ်ားအလုပ္ပဲ။ ဘာသာတြင္းကမဟုတ္သူေတြ အပူ မဟုတ္ဘူး။ အမ်ားစုႀကီးတာဝန္ကေတာ့ ဘာသာေရးသည္းခံမႈ၊ မခြဲၿခားမႈ၊ မမုန္းတီးမႈစတဲ့ ယဥ္ေက်းတဲ့ အေလ့အက်င့္႐ိွလာေအာင္ ကိုယ့္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို ကိုယ္ထူမတ္ဖို႔ပဲ။
လင္းထင္
(ေခတ္ေမာင္း အတြဲ ၂၊ အမွတ္ ၄ မွ)

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=272104539593752&id=100003826236734