(၆၂) မတ္လ စစ္တပ္ရဲ့အာဏာသိမ္းပြဲဟာ
အဟန္႔အတား ခုခံအံတုမႈမႀကံဳရတဲ့ ေသြးမဲ့နီးပါးစစ္အာဏာသိမ္းမႈ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ စစ္တပ္ဟာ
ဗမာႏိုင္ငံေရးရဲ့ပင္မေရစီး လက္ဝဲႏိုင္ငံေရးအေရျခံဳကာ ဆို႐ွယ္လစ္ေတာ္လွန္ေရးအသြင္ယူထားသမို႔၊
ဖဆဆို႐ွယ္တည္ျမဲက တပ္တြင္းဆို႐ွယ္လစ္ေတြအားကိုးနဲ႔ သူတို႔လက္ထဲပဲ တပ္ကအာဏာလႊဲေပးမယ့္သေယာင္၊
ပမညတတပ္ေပါင္းစုဆိုလည္း အစကတည္းက ေနဝင္းကို အာဏာသိမ္းဖို႔
ကပ္တြန္းခဲ့တဲ့အေခ်ာင္သမာေတြ.. သေဘာတရားေရးဆရာႀကီးလုပ္ျပီး ေနဝင္းအာဏာသိမ္းျခင္းကေန
အျမတ္ထုတ္ ဆို႐ွယ္လစ္ဆင္စြယ္နန္းေပၚ အခန္႔သားတက္လို႔ရမယ္မွတ္တဲ့သူေတြ...၊ ေျမေပၚႏိုင္ငံေရးသမားတို႔
ကိုယ္စီနိုင္ငံေရး ေဖာက္ျပန္ျပီး ေလထဲတိုက္အိမ္ေဆာက္မိႀကတာခ်ည္းပဲ။ အဓိကအမွားက
စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းတာကို စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းတာလို႔ တည့္တည့္မျမင္၊ နိုင္ငံေရးအေခ်ာင္လိုင္းလိုက္
ေဖာက္ျပန္ႀကတာပဲ။
စစ္အာဏာသိမ္းျခင္းဆိုတဲ့ ဒီေလာက္ အေျခခံကစ
လြဲမွားတဲ့ျဖစ္ရပ္အေပၚ ေပၚထင္စြာမဆန္႔က်င္၊ ကိုယ္စီ ေနရာဝင္ယူမယ့္အေခ်ာင္သမား
အေတြးအေခၚျဖစ္ထြန္းကာ ကိုယ့္ႏိုင္ငံေရးအေပၚ ကိုယ္သစၥာမဲ့ရျခင္းအေပၚ အေထာက္အမတ္ျပဳဖို႔ရာ
ဘယ္ပံုနိုင္ငံေရးအျမင္အႀကံအယူေတြ တည္ေဆာက္ျပျပ၊ တကယ္တမ္းႀက စစ္တပ္ကို
ဒူးညြတ္ဦးက်ိဳးျပန္မလွန္ရဲတဲ့စိတ္အခံကိုဖုန္းကြယ္ျခင္းကလြဲျပီး တျခားအရာ
မဟုတ္ဘူး။ ႐ွင္းေအာင္ေျပာရရင္ စစ္တပ္ကိုေႀကာက္လို႔ပဲ။
“(၆၂)အာဏာသိမ္းတာကိုေထာက္ခံပါတယ္”
စာထုတ္တဲ့ ဗကသဥကၠဌခင္ေမာင္အုန္းကို ခ်က္ျခင္းဖယ္႐ွား၊ ဗကသဥကၠဌကိုသက္ တကသဥကၠဌဗေဆြေလးတို႔ဦးေဆာင္မႈနဲ႔
စစ္တပ္အာဏာသိမ္းျခင္းကို ေပၚထင္စြာဆန္႔က်င္ျပျခင္းဟာ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းမွာ
ေက်ာင္းသားသမဂၢရဲ့ပါဝင္ပတ္သက္ ရပ္တည္မႈရဲ့အဆင့္အတန္းကို မွတ္ေက်ာက္တင္လိုက္တာပဲ။
ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္ဟာ ဒီလို ေက်ာင္းသားသမဂၢနိုင္ငံေရးရပ္တည္မႈရဲ့
ေနာက္ဆက္တြဲျဖစ္ရပ္တစ္ခုတင္မက၊ စစ္တပ္ရဲ့ ဗမာျပည္ပညာေရးကို တိုက္႐ိုက္စြက္ဖက္ဖ်က္ဆီးျခင္းရဲ႔
ေနာက္ဆက္တြဲအက်ိဳးဆက္လည္းျဖစ္တယ္။ တကၠသိုလ္အက္ဥပေဒမ်ား အာဏာသိမ္းစစ္ဦးဘီလူးရဲ႔
အဖ်က္ခံရ၊ တကၠသိုလ္ရဲ့ လြတ္လပ္ေသာကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဴပ္ခြင့္ကို အဖ်က္ခံရ၊
ေက်ာင္းသားအခြင့္အေရးကို တိုက္႐ိုက္အထိပါးခံရသမို႔ ဗမာျပည္ပညာေရးပ်က္စီးျခင္းအစကို
ေသြးနဲ႔ရင္းဆန္႔က်င္ျပရခဲ့တာမ်ိဳးလည္းျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္ဆိုတာ စစ္တပ္က
တကသအေဆာက္အဦႀကီးထဲ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ပညာေရးကိုထည့္သြင့္ျပီး ျဖိဳခ်ျပစ္လိုက္တာမ်ိဳးလို႔ေျပာရင္
မမွားဘူး။၊ အခုထိ နလံမထူနိုင္ေတာ့ဘူး။
ျပင္ပ ႐ုပ္ဝတၴဳပစၥည္းကိုသာဖ်က္ဆီးလို႔ရမယ္
စိတ္ဓာတ္ကိုေတာ့မဖ်က္ဆီးႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာသံဆိုသံေတြေႀကာင့္ ဒီစာကို အဓိကေရးရတယ္။
စစ္တပ္က မဖ်က္ဆီးႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့စိတ္ဓာတ္ဆိုတာကို ႀကားေကာင္း႐ံု၊ ႀကားတုန္းခဏေတာ့
စိတ္ထဲတက္ႂကြသလိုလို ဖိန္းတိန္းတိန္း ႐ိွန္းတိန္းတိန္းျဖစ္သလိုလို ျဒပ္မဲ့အေျခအေန၊
ဒီအတိုင္း ပစ္ထားလို႔မရဘူး။ အဓိပၸာယ္အတိအက်ဖြင့္ရလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္ရဲ႔
အႏွစ္သာရကို တစ္ခြန္းတည္းအ႐ွင္းဆံုးေျပာရရင္ စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းတာကို စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းတာလို႔
တိတိက်က်မေသြမဖီ မ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္းမ်ိဳးနဲ႔ ေခြးကတက္ႏိုင္ငံေရးဘဝ မသက္ဆင္းျခင္းပဲ။
ဒီအႏွစ္သာရကို အခုႏွစ္ ပိုႏွလံုးသြင္းရမယ္ဆိုတာ စစ္အာဏာ႐ွင္စံနစ္ဟာ
ေႁမြမ်ားအေရခြံအသစ္လဲသည့္ႏွယ္ ဒီမိုကေရစီဝတ္႐ံုက်ပ္ခြၽတ္နဲ႔မို႔ျဖစ္တယ္။
(၆၂)ကာလတုန္းကလိုပဲ ေျမေပၚႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား
ေယာင္ေတာင္ကန္းတန္း လုပ္ေနႀကျပန္ျပီ၊ ဆင္စြယ္နန္းႏိုင္ငံေရးအိမ္မက္ မက္ေန ႀကျပန္ျပီ။
မ်က္ေမွာက္ကာလဟာ (၆၂)နိုင္ငံေရးအဆင့္အတန္း၊ (၇၄)ႏိုင္ငံေရးအဆင့္အတန္းနဲ႔
ဘာမွမထူးဘူး။ စစ္ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ဆိုတာ လူေတြရဲ့ဘဝေတြကို ခ်နင္းစေတးျပီး
ဇြတ္တင္းအဓမၼေဖာ္ေဆာင္ရတာမို႔ စစ္ဖြဲ႔စည္းပံု အသက္ဝင္ခ်ိန္မွာ ေက်ာမြဲေတြ
အၾကပ္အတည္း အဆင္းရဲဆံုးကာလနဲ႔တိုက္ဆိုင္ကာ လယ္သမား၊ အလုပ္သမား၊ ေက်ာင္းသားတို႔
ထႂကြၾကတာနဲ႔ႀကံဳရတာပဲ။
(၆ဝ)ေက်ာ္ကာလ၊ (၇ဝ)ေက်ာ္ကာလနဲ႔ အခု (၂ဝဝ၈)ဖြဲ႔စည္းပံုအသက္ဝင္တဲ့အခ်ိန္အခါသမယ
စစ္တပ္က နိုင္ငံေရးကိုပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္သေယာင္ကာလမွာ တိုင္းျပည္ေနရာအနံွ႔
အေျခခံလိုအပ္ခ်က္ကိုယ္စီနဲ႔ ပြက္ပြက္ဆူၾကတာ ဘယ္ဆန္းမလဲ။ ပြက္ပြက္ဆူမႈ လမ္းပၚေရာက္လို႔
ႏိုင္ငံေရးေနာက္ေၾကာင္း ျပန္လွည့္မွာလား၊ လူေတြရဲ့အေျခခံလုိအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ဦးတည္တဲ့
နိုင္ငံေရးအာမခံခ်က္မ်ိဳးကင္းမဲ့ေနသမို႔သာ ပြက္ပြက္ဆူမႈ လမ္းပၚေရာက္ရတာလားဆိုတာ
ႀကပ္ႀကပ္ဆင္ျခင္ႀကည့္ႀကေစခ်င္တယ္။ ဗမာ့နိုင္ငံေရးကိုသံုးသပ္တိုင္း စစ္အာဏာအသိမ္းခံရမႈကို
ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္မ်ိဳးဆက္ေတြ ႐ွင္း႐ွင္းသေဘာေပါက္ မ်က္ေမွာက္ျပဳသည့္သဖြယ္
ကိုယ္စီမ်က္ေမွာက္ျပဳႀကျပီး၊ အႏွစ္ငါးဆယ္ကိုယ္ေတြ႔ ေက်ာနဲ႔ရင္းခံခဲ့ရတဲ့ စစ္အရင္း႐ွင္စံနစ္လက္သည္ကို
မ်က္ေျခမျပတ္ဖို႔အေရးႀကီးဆံုးပဲ။
ဒီမိုကေရစီအေရခြံလဲ စစ္အရင္း႐ွင္စံနစ္ကိုအသိအမွတ္ျပဳ
တရားဝင္မႈေပးျခင္းလမ္းေႀကာင္းကသာ အသင့္အေလ်ာ္ဆံုး သူမနာကိုယ္မနာ အျဖစ္ဆံုး တိုင္းျပည္တိုးတက္ဖို႔ရာအျဖစ္ဆံုးဆိုတဲ့
လက္ေတြ႔အလုပ္ျဖစ္ဝါဒ အစစ္အမွန္ တကယ္တမ္းေရာဟုတ္ရဲ႔လား။ ဒီဌဓမၼျဖစ္ရပ္ အမွန္ကို
လ်စ္လ်ဴ႐ႉျခင္း၊ စစ္တပ္ေႀကာက္ေရာဂါ ဒူးေထာက္ျခင္းသြင္ျပင္လကၡဏာသာျဖစ္ျပီး၊
စိတ္ကူးအယဥ္ဆံုးအေဖာက္ျပန္ဆံုးပဲ။ စစ္အရင္း႐ွင္ယႏၲယားအတြက္သာ လက္ေတြ႔အလုပ္ျဖစ္၊
အႏွစ္ငါးဆယ္ စစ္တရားခံဘဝကေန ျပဳျပင္ေျပာင္လဲေရး မိုးက်ေ႐ႊကိုယ္ေတြ ျဖစ္ကုန္တယ္မဟုတ္လား။
စစ္အာဏာသိမ္းတိုင္း
ရပ္႐ြာေအးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးဆိုတာ စစ္တပ္ရဲ့လက္သံုးအေႀကာင္းျပခ်က္တည္ေဆာက္ျပရာ
စကားလံုးေတြပဲ၊ အဆန္းမဟုတ္။ ဒါကို ႐ူးလ္ေအာ့ဖ္ေလာလို႔ အဂၤလိပ္လိုေျပာင္းသံုး႐ံုနဲ႔
အႏွစ္သာရက တပါတည္းယွဥ္တြဲျဖစ္ထြန္းလာ႐ိုး လား။ ကိုယ္စားျပဳႏိုင္ငံေရး မဖြံ႔ျဖိဳးမရင့္မွည့္ခင္ကာလမွာ၊
ကိုယ့္ႀကမၼာကိုယ္စီရင္ခြင့္႐ိွလာေအာင္ နိုင္ငံသားမ်ား နိုင္ငံေရးမွာတိုက္႐ိုက္ပါဝင္
စြက္ဖက္ျခင္းမ်ိဳးနဲ႔ အႏွစ္သာရ႐ိွတဲ့အေျပာင္းအလဲေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ ကိုယ့္အခြင့္အေရးကို
ကိုယ္တိုင္ေတာင္းဆို တိုက္ပြဲဝင္ထိုက္တယ္ မဟုတ္လား။
စစ္လႊတ္ေတာ္အတြင္းက ႏိုင္ငံေရးကိုသာ
အထိအခိုက္မခံ ပိုးေမြးသလိုေမြးပါမွ အေျပာင္းအလဲဆီဦးတည္ႏိုင္မယ္ဆိုတဲ့အေတြးအျမင္ဟာ
ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ျပဒါးတစ္လမ္းသံတစ္လမ္းပဲ။ အေျခခံဥပေဒကိုျပင္မယ္ဆိုသူေတြ
အေျခခံဥပေဒႀကိဳးနဲ႔အခ်ည္ခံျပီး ႏိုင္ငံေရးေသ ခ်ိန္မွာ စစ္တပ္သတ္လို႔မရတာ
လူထုႏိုင္ငံေရးပဲဆိုတာ ျမဲျမဲမွတ္ႀကေစခ်င္တယ္။ ဒီမိုပ်ားရည္ဆမ္းကာလအလြန္
က်ားဥပုသ္ေစာင္တဲ့ရာသီ ကုန္ခ်ိန္မွာေတာ့ အာဏာကိုထိပါးျပီဆို သည္းညည္းမခံတဲ့
စစ္ဗီဇကို၊ ႏိုင္ငံေရးသမားထက္ ကဗ်ာေရးတဲ့ေက်ာင္းသားကို ပိုအျငိဳးႀကီးတဲ့
စစ္သ႐ုပ္သကန္႐ုပ္အမွန္ကို (၂ဝ၁၂)ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္မွာ စတင္ေတြ႔ေနရျပီပဲ။
႐ူးခ်င္ေယာင္အေဆာင္လြန္ေနတဲ့ အတိတ္ေမ့
သမိုင္းေမ့ လႊတ္ေတာ္တက္နိုင္ငံေရးသမားမ်ားအတြက္ မဟုတ္၊ ကိုယ့္အခြင့္အေရးအတြက္
ကိုယ္ရည္မွန္းျပီးသာ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးမ႐ိွ၊ လယ္ကြင္းထဲ စက္႐ံုထဲ ေက်ာင္းဝင္းထဲ
လူႀကားထဲနဲ႔လမ္းေပၚမွာသာနိုင္ငံေရး႐ိွေႀကာင္း ကို ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္အႏွစ္သာရအေပၚဆင္ျခင္ရင္း
နိုင္ငံေရးမ်က္ေစ့မလည္ ေတာမေမွာက္ျခင္းဂုဏ္ေရာင္ေျမာက္ႀကပါစို႔။
(အခုေဆာင္းပါးနဲ႔ ဆက္စပ္ဖတ္႐ွဴ႔ႏိုင္ဖို႔ရာ
အရပ္ဘက္လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၊ လူထုအေျချပဳလူမႈအဖြဲ႔အစည္း စသျဖင့္ ဘာသာျပန္ေခၚဆိုတဲ့
ဆစ္ဗယ္လ္ဆိုဆိုင္ရတီရဲ့အနက္အဓိပၸာယ္ဖြင့္ ခ်ဥ္းကပ္ပံုမ်ားကိုတင္ျပရင္း လႊတ္ေတာ္ျပင္ပလႈပ္႐ွားမႈေတြအေနနဲ႔
ဆစ္ဗယ္လ္ဆိုဆိုင္ရတီ ထြန္းကားေရးလုပ္ေဆာင္ေနတယ္ဆိုတဲ့လႈပ္႐ွားမႈေတြအေပၚ
ေခတ္ေမာင္းက ေဝဖန္သံုးသပ္တင္ဆက္သြားပါ့မယ္)
0 comments:
Post a Comment