တိုင္းျပည္နွင့္ျပည္သူကိုအလုပ္အေကၽြးျပဳေရးအတြက္ ျပည္ခ်စ္ဝါဒလမ္းစဥ္ (၄)

တိုင္းျပည္နွင့္ျပည္သူကိုအလုပ္အေကၽြးျပဳေရးအတြက္ ျပည္ခ်စ္ဝါဒလမ္းစဥ္ (၄)

ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒအေပၚ အနိုင္ရလိုက္ၿပီဟု အထင္ေရာက္ေနေသာ အေမရိကန္အတြက္ ဤမူႀကီး (၄)ခ်က္က မခံခိ်မခံသာျဖစ္ေစသည္။ ကလင္တန္လက္ထက္က ခ်မွတ္ခဲ့သည္မ်ားကို ဘုရွ္က ေပ်ာ့သည္ဟုထင္လာသည္။ ေသနဂၤဗ်ဴဟာၿပိဳင္ဘက္ဟု ေျပာလာသည္။ ထိုင္း-ဗမာ အေရးကို အေၾကာင္းျပကာ ဗမာျပည္ကိုၾကားခံထား၍ တရုတ္နွင့္အားစမ္းေသာစစ္ပဲြတပဲြ အေမရိကန္ကႏႊဲလိုက္ခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ တရုတ္ျပည္က အေျမာ္အျမင္ရိွစြာျဖင့္ ထိုင္း-ဗမာအေရးကို ေျပလည္ရာေျပလည္ေၾကာင္း ေဖ်ာင္းဖ်သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ျပႆနာေျပလည္ သြားဟန္ရိွသည္။ မၾကာမီက ထိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္၏ဗမာျပည္ခရီးစဥ္ ေပၚလာသည္။ သို႔ေသာ္ ထာဝရေျပလည္ရန္ အေတာ္ၾကာၾကာလုပ္ရ လိမ့္မည္။

ထိုင္းေရာ ဗမာပါ နွစ္ဘက္တြင္ စစ္အုပ္စုမ်ားရိွေနသည္။ ဗမာျပည္တြင္ စစ္အုပ္စုကအာဏာရေနသည္။ သို႔ေသာ္ စစ္အုပ္စု၏သက္တမ္းက ကုန္ဆံုးရေတာ့မည္။ ယာယီပါဟုေျပာၿပီး အာဏာယူခဲ့သည္မွာ မဆလ စစ္အုပ္စု၏သက္တမ္း (၂၆)နွစ္၏တဝက္ ရိွေနၿပီ။ မာရသြန္ ႀကိတ္ဝိုင္း စကားေျပာျခင္းကလည္း မၿပီးေသး။

စတုတၴစစ္အုပ္စုေလာင္းလ်ာမ်ားကလည္း NLD ကို အေလွ်ာ့ေပးၿပီး ေျပလည္သြားလွ်င္ သူတို႔အလွည့္(အစိုးရလုပ္ဖို႔အလွည့္)မရလိုက္မွာ စိုးရိမ္သည္။ ျပႆနာ မႀကီးႀကီးေအာင္ခ်ဲ႔ေသာ အေမရိကန္ကလည္း ရိွေနသည္။ မၿပီးဆံုးေသးေသာ ထိုင္း-ဗမာအုပ္စိုးသူခ်င္း ပဋိပကၡက ရိွေနဆဲျဖစ္သည္။ စစ္အစိုးရနွင့္နားလည္မႈရထားေသာ “ၿငိမ္းအဖဲြ႔”နွင့္ စစ္အစိုးရ၏ကာကြယ္ေရးခြန္ဆာအဖဲြ႔မွ လက္က်န္အင္အားစုတို႔၏ ‘ဘိန္းစစ္ပဲြ’ကလည္း တေငြ႔ေငြ႔ေလာင္ေနဆဲ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗမာျပည္ျပည္သူမ်ားအေနနွင့္ သတိရိွရပါမည္။ အခိ်န္မေရြး ထပ္၍ ရန္ျဖစ္နိုင္ပါ သည္။ တိုင္းျပည္အတြက္အက်ိဳးမဲ့ေသာစစ္ကို ကြန္ျမဴနစ္တို႔ မည္သည့္အခါမွ်တိုက္မည္မဟုတ္။ တိုင္းျပည္အက်ိဳးအတြက္ တိုက္ဖို႔လိုလွ်င္ လည္း မည္မွ်အင္အားႀကီးေသာရန္သူကိုျဖစ္ေစ တိုက္မည္။ ဤကား ကြန္ျမဴနစ္တို႔၏ “ျပည္ခ်စ္ဝါဒ”ျဖစ္သည္။

တတိယစစ္အုပ္စု SLORC ႏွင့္ SPDC သည္ သူတို႔လက္ထက္တြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရၿပီဟု ဝါဒျဖန့္သည္။ သို႔ေသာ္ တကယ့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မဟုတ္ေၾကာင္း သူတို႔လည္းသိ၊ တတိုင္းျပည္လံုးလည္းသိသည္။ ၾကခတ္ဝိုုင္းဆရာေတာ္ကလည္း သိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေမတၲာရပ္ခံခ်က္ ၾသဝါဒထုတ္ျပန္ျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုင္း-ဗမာအေရး ျပင္းထန္ဆဲကာလက နယ္စပ္တြင္ သူတို႔ၾသဇာမရိွပါဟု စစ္အစိုးရကဝန္ခံျခင္းမွာ ထိုင္းကိုလိမ္ညာလို၍မဟုတ္၊ အမွန္ၾသဇာ မရိွ၍ ျဖစ္သည္။

“ၿငိမ္းအဖဲြ႔”မ်ားအားလံုး နိုင္ငံေရးစကားတခါမွ် စစ္အစိုးရနွင့္မေျပာရေသးပါ။ စစ္အစိုးရနွင့္သာမေျပာရျခင္းမဟုတ္ သူတို႔ခ်င္းပင္ ေဆြးေႏြးၿပီး နိုင္ငံေရးသေဘာပါေသာေၾကညာခ်က္ ထုတ္ခြင့္မေပး၊ ထုတ္လွ်င္ ခ်က္ခ်င္းတားဆီးခံရသည္။ CRPP ကိစၥတြင္ သေဘာထားေပးမိ၍ ေနာက္ မလုပ္ဖို႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ၿခိမ္းေျခာက္ကာ တားျမစ္သည္။ NLD-SPDC စကားေျပာပဲြအေၾကာင္း ပူးတဲြေၾကညာခ်က္ထုတ္ေသာအခါ ေနာင္ မထုတ္ဖို့ တားျမစ္သည္။ ေျပာစရာရိွလွ်င္ စစ္အစိုးရထံသာစာေရးရမည္ဟု ဆိုသည္။ သူတို႔ “ၿငိမ္းအဖဲြ႔”မ်ားလုုပ္နိုင္သည္မွာ စီးပြားေရးတခ်ိဳ႔ပဲ ျဖစ္သည္။ ဒါလည္း အကန္႔အသတ္မဲ့ မဟုတ္။ တခ်ိဳ႔စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားမွာ နာမည္ခံထားရျခင္းသာျဖစ္သည္။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ရဲေဘာ္ ေဟာင္း၊ မိတ္ေဆြေဟာင္းမ်ား နိုင္ငံေရးစကားေျပာခြင့္ ရေစခ်င္သည္။ ေျခလွမ္းသံုးလွမ္းေပၚလစီတြင္ ဒုတိယေျခလွမ္းအျဖစ္ ရဲေဘာ္ေဟာင္း၊ မိတ္ေဆြေဟာင္းမ်ားပဲြထြက္ရန္ စင္ျမင့္ထိုးေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။

ပထမေျခလွမ္းတြင္ တရားဝင္အႀကံေပးအဖဲြ႔အျဖစ္ ဗိုလ္မႉးေအာင္နွင့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားကိုထားရန္ အႀကံျပဳခဲ့သည္။ ဗိုလ္မႉးေအာင္နွင့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားမွာ နိုင္ငံေရးပါတီမ်ားမွျဖစ္သည္။ နိုင္ငံေရးအႀကံေကာင္းမ်ား ေပးနိုင္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။ တစညသည္လည္း ဆႏၵရိွလွ်င္ အႀကံေပးအဖြဲ႔တြင္ ပါသင့္သည္။ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးလည္း ပါသင့္သည္။ အသက္ႀကီး၍ စစ္တန္းလ်ားျပန္မသြားနိုင္ေသာSLORC, SPDC အဖြဲ႔ဝင္မ်ားသည္လည္း စစ္တပ္မွအနားယူၿပီးလွ်င္ ဆႏၵလည္းရိွပါက အႀကံေပးအဖြဲ႔ဝင္ လုပ္သင့္သည္။ အႀကံေပးအဖြဲ႔တြင္ မ်ားမ်ား ပါနိုင္ေလေကာင္းေလ ျဖစ္၏။

အာဏာပိုင္ျဖစ္သည့္ အစိုးရအဖြဲ႔၊ လႊတ္ေတာ္တို႔တြင္ကား ျပည္သူကေရြးေကာက္သူမ်ားသာ ပါသင့္ပါသည္။ စစ္တပ္က ၂၅% ျဖစ္ေစ၊ ၁ဝ% ျဖစ္ေစ မယူသင့္ပါ။ ရာနႈန္းျပည့္ ျပည္သူကေရြးေကာက္သူမ်ားသာ ပါသင့္သည္။

ေျခလွမ္းသံုးလွမ္းတြင္ ပထမေျခလွမ္းတြင္ ဒီမိုကေရစီအေျခခံရ၊ ဒုတိယေျခလွမ္းတြင္ တန္းတူေသြးစည္းေသာျပည္ေထာင္စုအေျခခံ၏အစျပဳ မႈကိုရၿပီး၊ တတိယေျခလွမ္းတြင္ အမ်ိဳးသားညီညြတ္ေရးနွင့္ ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္ ေဖာ္ထုတ္ေရးအတြက္ မူမ်ားရလိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။ (၂၁)ရာစုကို တိုးဝင္ရာတြင္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ပံုစံျဖင့္တိုးဝင္လွ်င္ အႏၱရာယ္မ်ားလွပါသည္။ စစ္ေအးေခတ္နွင့္မတူေတာ့သည္ကို သတိျပဳ သင့္ၾကပါသည္။ စစ္ေအးလြန္ေခတ္၏ပ်ားရည္ဆမ္းအခိ်န္လည္း ကုန္ခဲ့ပါၿပီ။ မလည္ရႈပ္လုပ္ၾကလွ်င္ ၾကားၫွပ္ခံရပါလိမ့္မည္။

ေျခလွမ္းသံုးလွမ္းေပၚလစီသည္ အနွစ္သာရရိွေသာသံုးပြင့္ဆိုင္ျဖစ္ေရးကို ဦးတည္ခ်က္ထားပါသည္။ အနွစ္သာရမဲ့ေသာသံုးပြင့္ဆိုင္သည္ အတုအေယာင္ သံုးပြင့္ဆိုင္သာျဖစ္မည္ကို သတိျပဳသင့္ပါသည္။ ပင္လံုအစည္းအေဝးပဲြမ်ိဳးလုပ္ေရး ေျပာၾကသံၾကားရပါသည္။ (၁၉၄၇)က ပင္လံုမွာ ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးရရန္ ေသခ်ာေနေသာအခိ်န္၊ အာဏာပိုင္အဂၤလိပ္မ်ား မုခ်ထြက္သြားေတာ့မည့္အေျခအေနတြင္က်င္းပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ (အိႏၵိယကိုလက္လႊတ္ရလွ်င္ အိႏၵိယအေရွ့ဘက္ကို ထိန္းမထားနိုင္ပါ) အစည္းအေဝးတက္သူမ်ားမွာ ဗမာျပည္ျပည္မတြင္ အာဏာရေနေသာ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္း ျဖစ္ပါသည္။ ရွမ္းျပည္မွတက္သူမ်ားကလည္း အာဏာရိွေစာ္ဘြားမ်ားျဖစ္ပါသည္။ (ျပည္သူမ်ားအနည္း အက်ဥ္းပါပါသည္) ကခ်င္၊ ခ်င္းတို႔မွတက္သူမ်ားလည္း ဒူးဝါးမ်ား၊ ေတာင္ပိုင္မ်ားျဖစ္ပါသည္။ ၿခံဳ၍ၾကည့္လွ်င္ အာဏာရိွသူမ်ား၏ အစည္းအေဝး ျဖစ္ပါသည္။ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းတြင္လည္း နိုင္ဖဲရိွပါသည္။ လြတ္လပ္ေသာျပည္ေထာင္စုျမန္မာနိုင္ငံ၏သမၼတ၊ နိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီး၊ ျပည္နယ္ဥကၠဌေနရာမ်ား ေပးနိုင္ေသာအာဏာ ရိွေနပါသည္။ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ မေပးလိုက္ရေသာ္လည္း ဦးနုက ေပးပါသည္။ ယူလည္းယူၾကပါသည္။

ယခုက်င္းပလွ်င္ အာဏာပိုင္က စစ္အစိုးရတဦးတည္း ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ NLD လည္း အာဏာမဲ့၊ လူမ်ိဳးစုမ်ားလည္း အာဏာမဲ့ျဖစ္ပါသည္။ လူမ်ိဳးစုကို ကိုယ္စားျပဳသူမ်ားလည္း အလြန္မ်ားပါလိမ့္မည္။ ဥပမာ ကခ်င္လူမ်ိဳးကိုယ္စားျပဳသူအျဖစ္ တက္မည္ဆိုလွ်င္ ကခ်င္ “ၿငိမ္းအဖြဲ႔” သံုးဖဲြ႔ရိွသည္။ ၿမိဳ့ေပၚတြင္ ကခ်င္အဖြဲ႔မ်ားရိွေသးသည္။ (၁၉၄၇)တုန္းကကဲ့သို႔ ဆမားဒူးဝါးတို႔လို မဟုတ္နိုင္ပါ။ အျခားလူမ်ိဳးမ်ားလည္း ထိုနည္းအတိုင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။

လူမ်ိဳးလိုက္ ကိုယ္စားျပဳတက္မည့္သူမ်ားျပားသည့္အျပင္ အားလံုးကလည္း အာဏာမဲ့မ်ားျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သံုးပြင့္ဆိုင္ကို အနွစ္သာရ ရိွရိွက်င္းပနိုင္ရန္ အာဏာျပႆနာကို စတင္၍ကိုင္ၾကရမည္ဟု ကြန္ျမဴနစ္မ်ားကထင္ပါသည္။ အာဏာျပႆနာကို ေျပာခြင့္ရိွသူမွာ NLD သာ ျဖစ္ပါသည္။ အနည္းဆံုးအားျဖင့္ NLD သည္ အာဏာအဝန္းအဝိုင္းတြင္း ရိွေနရပါမည္။ လံုးဝအာဏာရေနလွ်င္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ပါသည္။

လူမ်ိဳးစုမ်ားတြင္ ဗမာလူမ်ိဳးနွင့္ပတ္သက္သည့္ သဘာဝက်ေသာ အစဲြအလမ္းရိွၾကပါသည္။ မည္မွ်ပင္ သဘာဝက်ပါေစ၊ အစဲြအလမ္းနွင့္ နိုင္ငံေရး(သို႔မဟုတ္)ေတာ္လွန္ေရးလုပ္လွ်င္ ျပည့္စံုမည္မဟုတ္ပါ။ မွားသြားျခင္းေတာင္ ျဖစ္နိုင္ပါသည္။ အစဲြအလမ္းမွာ ဗမာေတြခ်င္း ရန္ျဖစ္ေနခိုက္ သံုးပြင့္ဆိုင္လွ်င္ လူမ်ိဳးစုမ်ားအတြက္ ႀကိဳက္ေစ်းရနိုင္သည္ဟုထင္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

သံုးပြင့္ဆိုင္၏အေျခခံမွာ ေဆြးေႏြးေရး ျဖစ္ပါသည္။ စစ္တိုက္ေရး မဟုတ္ပါ။ စစ္တိုက္လွ်င္ ထိုနည္းလမ္း အသံုးဝင္ခ်င္ဝင္မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း နိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးလွ်င္ အသံုးမတည့္ပါ။ စစ္အစိုးရက တဦးတည္းအာဏာကိုင္ထားလွ်င္ အတုေပါင္းေျမာက္ျမားစြာလုပ္နိုင္ပါသည္။ အမ်ိဳးသားညီလာခံအတု၊ ပါတီစံုအတုအျပင္ သံုးပြင့္ဆိုင္အတုတခု ထပ္မံေပၚျခင္းသာျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

ငါ့ရန္သူရဲ့ရန္သူဟာ ငါ့မိတ္ေဆြဆိုသည္မွာလည္း စစ္ေရးပံုေသနည္းျဖစ္ပါသည္။ နိုင္ငံေရးတြင္သံုးမိပါက အလြန္မွားသြားနိုင္ပါသည္။ အဂၤလိပ္နွင့္ဖဆပလရန္ျဖစ္ေနတုန္းက တမ်ိဳး၊ ဖဆပလနွင့္အဂၤလိပ္ ေပါင္းသြားေသာအခါတမ်ိဳး ျဖစ္တတ္ပါသည္။ မိမိတြင္ ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္မရိွသလို ျဖစ္တတ္ပါသည္။

ကြန္ျမဴနစ္မ်ားသည္ တိုင္းျပည္နွင့္ျပည္သူကိုအက်ိဳးမျပဳလွ်င္ မည္သည့္အရာမွ်မလုပ္လိုပါ။ ‘ပန္းကန္ဆိုင္ထဲမွာ ႏြားသိုးဝင္ေမႊ’ သည့္ ဥပမာ ေပးသူသည္ ဗမာျပည္သား မဟုတ္ပါ။ သူ႔ပန္းကန္ကဲြမည္ မဟုတ္ပါ။ ဗမာျပည္မွ လူမ်ိဳးစံုျပည္သူေတြ၏ပန္းကန္ေတြသာ ကဲြပါလိမ့္မည္။ ထိုင္းနွင့္ဗမာျပည္ စစ္ျဖစ္လွ်င္ နယ္စပ္မွပန္းကန္မ်ားသာ ကဲြပါလိမ့္မည္။

ေျခလွမ္းသံုးလွမ္းေပၚလစီမွာ ကာယကံရွင္မ်ားသာ ကိုယ့္ကိစၥ ကိုယ္ေျပာေရးကို အေျခခံထားပါသည္။ ထို့ေၾကာင့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ဝင္မေျပာခဲ့ပါ။ NLD-SPDC ႀကိတ္ဝိုင္းစကားေျပာပဲြကို (ဗကပ)က ဖ်က္လိမ့္မည္ဟူေသာေကာလာဟလၾကားရ၍ ဒုတိယအႀကိမ္ ထုတ္ျပန္ခ်က္ကို ထုတ္ခဲ့ပါသည္။ NLD ေသာ္လည္းေကာင္း၊ နိုင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားသည္လည္းေကာင္း မိမိဘာသာမိမိ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ဆံုးျဖတ္လုပ္ေဆာင္ နိုင္ေသာနိုင္ငံေရးပါတီမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ (ဗကပ) က NLD-SPDC ၾကားတြင္ ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီးလုပ္မည္မဟုတ္ပါ။ သူတို႔ကိစၥသူတို႔ေျပာၾကျခင္းကို နားစြန္နားဖ်ားသတင္းၾကားရံုနွင့္ ေဝဖန္ခ်က္ေပးမည္မဟုတ္ပါ။ NLD ႏွင့္ SPDC ေျပလည္လွ်င္ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ပါသည္။ အေကာင္းဆံုးကို ေမွ်ာ္လင့္ဆဲျဖစ္ပါသည္။