ျငင္းပယ္ျခင္း၏အလွ(ျဖစ္တည္မႈဒႆနနိဒန္း)ေမာင္ၾကည္သစ္ (၅)

ျငင္းပယ္ျခင္း၏အလွ(ျဖစ္တည္မႈဒႆနနိဒန္း)ေမာင္ၾကည္သစ္ (၅)

ထို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္တည္မႈဝါဒီတို႔အတြက္ ျဖစ္တည္မႈဟူသည္ သိစိတ္လြတ္လပ္မႈတို႔ႏွင့္ တသားတည္း တသေဘာတည္းျဖစ္ေပသည္။ ဤသုိ႔ေသာ ‘ျဖစ္တည္မႈ’ရွိသည့္အရာ၊ ျဖစ္တည္ႏိုင္သည့္အရာတို႔မွာ ဤကမၻာေလာကတြင္ လူသာလွ်င္ရွိေပသည္။ က်န္အရာမွန္သမွ်သည္ လူကဲသို႔ သိစိတ္မရွိ၊ လြတ္လပ္မႈမရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းတို႔သည္ ရွိရံုသာရွိေနၾကေသာ အရာမ်ားျဖစ္၏။ ျဖစ္တည္ေနေသာအရာမ်ားမဟုတ္ေပ။

နတ္မိမယ္ဟူသည္ လူ႔စိတ္တြင္ရွိေနသည့္သေဘာတရပ္သာျဖစ္၏။ ျဖစ္တည္မႈ မဟုတ္ေပ။ ထိုနည္းတူ ဘုရားသခင္ဆိုသည္မွာလည္း ျဖစ္တည္မႈ မဟုတ္ေပ။ လူ႔စိတ္တြင္ရွိေနသည့္သေဘာသာျဖစ္၏၊ မျဖစ္တည္။

ဤသို႔ျဖင့္ ျဖစ္တည္မႈဝါဒီတို႔သည္ ျဖစ္တည္မႈဟုဆုိရာ၌ ပုဂၢလလူသားတဦးခ်င္းစီကိုသာ ရည္ၫႊန္းရႉျမင္ၾကရေပသည္။ သူတို႔အတြက္ လူဟူသည္ ဝိေသသသေဘာေဆာင္ေသာ ပုဂၢလိကအေတြ႔အႀကံဳမ်ားကုိ တုိက္ရိုက္ခံစားလွ်က္ အသက္ရွင္္သန္ေနေသာသတၱဝါျဖစ္သည္။ ယင္းလူပုဂၢိဳလ္တဦးခ်င္းစီတို႔၏ ျဖစ္တည္ေနမႈသည္ ထူးျခားလွေပသည္။ တဦးႏွင့္တဦး လုံးဝမတူၾကေပ။ တခုတည္းေသာအရာကုိ ေတြ႔သိ ခံစားရပုံခ်င္း၌ပင္ မတူၾကေပ။ ဥပမာ တမ်ိဳးတည္းေသာငရုပ္္သီးကုိစားမိၾကသူတုိင္း စပ္သည္ဟုေျပာၾကေပမည္။ “စပ္ျခင္း” အရသာကို စားမိသူတိုင္း ခံစားၾကရမည္သာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ တဦး၏စပ္ျခင္းႏွင့္တဦး၏စပ္ျခင္း အတူတူပင္ျဖစ္သည္ဟု ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ပါမည္ေလာ။ “ငါစပ္တာနဲ႔မင္းစပ္တာ အတူတူပါပဲကြာ”ဟု မည္သည့္ နႈန္းစံျဖင့္တိုင္းတာ၍ ေျပာႏိုင္မည္နည္း။ မေျပာႏိုင္ပါ။ မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ပါ။  

ထို႔ျပင္ တႀကိမ္တခါ ေတြ႔ႀကံဳခံစားလိုက္ရသည့္ ပုဂၢိဳလ္တဦး၏ခံစားခ်က္သည္ ထိုပုဂၢိဳလ္တဦးတည္းအတြက္သာ ျဖစ္ရံုမွ်သာမက ထုိတႀကိမ္တည္းအတြက္သာ ျဖစ္ေခ်သည္။ ထုိခံစားခ်က္အတိုင္း ေနာက္တႀကိမ္ထပ္မံ၍ ထပ္တူထပ္မွ်ခံစားခ်င္၍ ရႏိုင္မည္ မဟုတ္ေတာေ့ပ။ “သင္သည္ ျမစ္တစင္းအတြင္းသို႔ ႏွစ္ႀကိမ္မဆင္းႏိုင္”ဟူေသာ ေရွးေဟာင္းဂရိေတြးေခၚရွင္ႀကီးေဟရာကလိုက္တပ္ Heraclitus (ဘီစီ ငါးရာစု)ေျပာစကားကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ျဖစ္တည္္မႈဝါဒီတို႔သည္ လူသား၏ပုဂၢလျဖစ္တည္မႈကို ဤမွ်ေလာက္ ဂရုတမထားၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။

သို႔ရာတြင္ ယေန႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႀကီးတရပ္လုံး၊ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈႀကီးတရပ္လံုးကို သိပၸံပစၥည္းမ်ား၊ စက္မႈနည္းပညာမ်ားက လႊမ္းမိုးႀကီးစိုး ထားေပသည္။ ယင္းလႊမ္းမုိးႀကီးစုိးမႈ ေလာင္းရိပ္ေအာက္တြင္ လူသားသည္ သပၸံပညာကထုတ္လုပ္လိုက္ေသာ ရုပ္ဝတၳဳ ထုတ္ကုန္ ပစၥည္းမ်ားကဲ့သို႔ ျဖစ္သြားေလသည္။ လူစင္စစ္မွေန၍ စက္မႈသိပၸံပညာ၏အေစအပါးသဖြယ္ ျဖစ္လာေတာ့သည္။ ထို႔ျပင္ လူသားမ်ား စီရင္ ထုတ္ေဖာ္ထားၾကသည့္ ႏိုင္ငံေရးစနစ္မ်ား၊ လူမႈေရးက်င့္ဝတ္မ်ား၊ ဥပေဒကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားအၾကားတြင္ လူသား၏လြတ္လပ္မႈ၊ တီထြင္ ႀကံဆမႈႏွင့္ဂုဏ္သိကၡာတို႔သည္ ေမွးမွိန္သြားေတာသ့ည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ စစ္မွန္စြာျဖစ္တည္ေနရမည့္ လူသား၏ပုဂၢလဘဝသည္ မည္သို႔မွ် ထြန္းပလာစရာ မရွိေတာ့ေပ။

ဤအေျခအေန ဤအျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ျဖစ္တည္မႈဝါဒီတို႔က မလုိလားၾက။ ဤလူ႔ေလာကတြင္ လူသားအသီးသီး၏ စစ္မွန္ေသာလူ႔ဘဝသည္ ဂုဏ္သေရရွိရွိ ထြန္းပရမည္။ လူသားတို႔၏ ပုဂၢလိကဘဝျဖစ္တည္မႈဂုဏ္သိကၡာကုိ ခ်ိဳးဖဲ့ဖ်က္ဆီးပစ္ေနေသာ အယူအဆဒႆနမ်ား၊ ပညာရပ္မ်ား၊ အေျခအေနမ်ားသည္ ဤေလာကအတြင္း၌ ရွိေနၾကသည္။ ယင္းတို႔ကို ေတာ္လွန္တိုက္ဖ်က္ ဇာတ္သိမ္းပစ္ရမည္ဟု ျဖစ္တည္မႈဝါဒီတို႔က ေဆာ္ၾသၾကပါသည္။

ကဲကီးဂါးဒ္အလုိအရ လူ႔ေလာကတြင္ ပုဂၢလလူ႔ဘဝသည္ အေရးအႀကီးဆံုးျဖစ္သည္။ ယခင္က ေပၚေပါက္ခဲ့ၾကေသာအေတြးအေခၚ ဒႆန စနစ္မ်ား (ပေလတိုဝါဒ၊ ဆင္ျခင္ျခင္းအဓိကဝါဒ၊ ေဟဂယ္ဝါဒ) သည္ လူသား၏ပုဂၢလဘဝအေပၚ အေလးမထားခဲ့ၾက၊ ထို႔ေၾကာင့္လည္း လူ႔ဘဝျပႆနာမ်ားကုိ ဘယ္ဝါဒ၊ ဘယ္စနစ္ကမွ် ေက်နပ္ဖြယ္ေကာင္းေအာင္ ေျဖရွင္းမေပးႏိုင္ခဲ့ၾက၊ သို႔ျဖစ္၍ ထုိဝါဒစနစ္မ်ားသည္ မည္သည့္တန္ဖုိးမွ် မရွိဟူ၍ ဆိုခဲ့ၾကသည္။

ထို႔ျပင္ သူက (သူ႔ေခတ္)ခရစ္ယာန္ဘာသာေရးတြင္ ကလိမ္ၿခံဳ အတုအေယာင္ခရစ္ယာန္မ်ားသည္ အမ်ားအျပားျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပိုမုိျပင္းထန္ထိေရာက္ေသာ ေနာက္ထပ္ ဘာသာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈႀကီးတရပ္ကုိ ဆင္ႏႊဲရမည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယခု လက္ခံထားသည့္ အစဥ္အလာ ဘာသာေရးထုံးဓေလ့မ်ားေၾကာင့္ လူသားတို႔သည္ ဘုရားသခင္အစစ္ႏွင့္လည္း ဆံုႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ တရားဓမၼအစစ္ကိုလည္း နာၾကားႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ ဤသုိ႔ျဖင့္ လူသားတို႔သည္ မည္သည့္ကိုယ္က်င့္သိကၡာ သန္႔စင္မႈမွ် မရွိၾကေတာ့ပဲ အကုသုိလ္ဒုစရိုက္ေကာင္မ်ား ျဖစ္လာၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လက္ရွိလူ႔ေလာကီ အေျခအေနမ်ားကိုေရာ၊ ဘာသာေရး အေျခအေနမ်ားကုိပါ အျမစ္ကလွန္ၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမည္ဟု ဆုိပါသည္။