(ခ်စ္စေပၚၾကပါေစ) မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ

(ခ်စ္စေပၚၾကပါေစ)
ဒီမွာက ဗယ္လင္တိုင္းမွမဟုတ္ပါဘူး ထူးျခားတဲ႔ေနတိုင္းကို Commercialized လုပ္ထားတာပါ။ ဘာမွ မထူးျခားဘူးဆိုလည္း National Coffee Day တို႔ National Candy Day တို႔ National Cookies Day တို႔လုပ္ၿပီး အေရာင္းႁမွင့္တင္ၾက ေၾကာ္ျငာၾကတာပါ။ အရာရာကို ေကာ္မာရွယ္လ္ဇာတ္သြင္းထားတာပါ။
February 9, ဒီေန႔ဆိုတာဟာ National Pizza Day လုပ္ထားတာပါ။ မရင္ႏွစ္တေယာက္ ပီဇာစားခ်င္တယ္ဆိုလို႔ သူ႔အေမသင္းသင္းက ေန႔လည္က ပီဇာဟတ္မွာသြားဝယ္တာ ခါတိုင္း ၉ ေဒၚလာတန္ကို ၅ ေဒၚလာနဲ႔ ရခဲ့ပါတယ္။

အားလံုးဟာ စီးပြားေရးပါ။ အေမရိကန္ လူႀကီးေတြေျပာသလိုေပါ့ ခရစၥမတ္စ္မွာ ဂ်ီးဆပ္စ္ေတာင္ ေရာင္းတန္းဝင္ပစၥည္း ျဖစ္သြားၿပီတဲ့။ မၾကာခင္မွာ Saint Valentine's Day လာပါေတာ့မယ္။ ပန္းေတြ လက္ေဆာင္ေတြ ေခ်ာကလက္ေတြ ကဒ္ျပားေလးေတြ လက္မလည္ေအာင္ ေရာင္းေနၾကရပါၿပီ။ စာတိုက္ေတြလည္း ပါဆယ္ထုတ္ေတြ သယ္မႏိုင္ေအာင္ ေဝၾကပါၿပီ။
စီးပြားေရးသမားက စီးပြားရွာသလို ခ်စ္သူေတြကလည္း အျပန္အလွန္လက္ေဆာင္ေတြေပးၾက ခ်စ္သဝဏ္ေတြပါးၾက ခ်စ္ခြန္းေတြဖလွယ္ၾက ခ်စ္တုန္႔တင္ၾကေပါ့ေလ။ ခ်စ္သူမရွိေသးသူေတြကလည္း ခ်စ္သူၾကင္သူရွာၾကျပဳၾကေပါ့။

အိမ္ေထာင္သက္ ၆၈ နွစ္ေရာက္မွ ကြယ္လြန္သြားတဲ့ က်ေနာ့္ေယာကၡမဘြားေတာ္ကို သူ႔ခင္ပြန္းဘိုးေတာ္က ေျမး ျမစ္ တီ တြတ္ေတြေရွ႔မွာ ပါးျပင္ကို ဖြဖြေလး ေမႊးေမႊးေပးရင္း၊ လက္ေဆာင္ေလးေပးရင္း၊ ဇြန္းေလးနဲ႔ ဗယ္နဲလားအရသာ အိုက္စ္ကရင္မ္းခြံ႔ေကၽြးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ လက္ခုပ္ေတြတီး အၿပံဳးေတြ အိမ္လံုးျပည့္ေအာင္ပြင့္ အေပ်ာ္ေတြေဝ့ၿပီး ေဝးကနဲေအာ္ ၾကည္ႏူးခဲ့ရတာကို အမွတ္ရတယ္။ ခုေတာ့ ဘြားေတာ္ မရွိရွာေတာ့ဘူး။ မႏွစ္က လြန္ပါၿပီ။ ဘြားေတာ္ကြယ္လြန္ေတာ့ ဘိုးေတာ္က ခုဆို ၉၁ နွစ္ မုဆိုးဖိုႀကီးအျဖစ္နဲ႔ တေယာက္တည္းအိမ္မွာ က်န္ခဲ့ရွာတာပါ။ သူလည္း သူ႔ခ်စ္သူကို ဗယ္လင္တိုင္းစ္ေဒးမွာ ေအာက္ေမ့လြမ္းဆြတ္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔လည္း စိတ္ထိခိုက္ေၾကကြဲၾကရပါတယ္။

က်ေနာ့္အဖို႔ကေတာ့ ဗယ္လင္တိုင္းစ္ေန႔ဟာ ေပ်ာ္ေမြ႔ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာမွန္ေပသိ ကိုယ္ေတြ ျဖတ္သန္းႀကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့ဘဝနဲ႔လည္း အဟပ္ကကြာ ေငြကုန္ေၾကးက်ကလည္းရွိ၊ ရွက္သလိုခံစားမႈကလည္းျဖစ္ဆိုေတာ့ ဘာသိဘာသာ ဗယ္လင္တိုင္းစ္ေန႔အျဖစ္ေနမိေနတုန္းပါ။ က်ေနာ့္ဇနီးကိုေတာ့ မနက္ အိပ္ယာကအထ အိပ္မံႈစံုမႊားနဲ႔ Happy Valentine's Day လို႔ေတာ့ နွစ္စဥ္ဝတ္မပ်က္ေျပာရင္း အနမ္းတပြင့္ေႁခြေနက်ပါ။

စိတ္ထဲမေတာ့ ဗယ္လင္တိုင္းစ္ဟာ ခ်စ္စရာေန႔တေန႔ပါ။ တနည္းေျပာရရင္ အခ်စ္ေန႔ပါ။ ဒါကိုမွ တဏွာေပမတို႔ဘာတို႔ဆိုၿပီး ဃယာဝါသကိစၥ သက္သက္ေလာက္ပဲကြက္ျမင္ အဲ့သေလာကပဲ ကြက္ဆင္ယင္ က်င္းပတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ခုေလာက္ႏွစ္ၿမိဳ႔ႏိုင္ပါ့မလားလို႔ ေတြးမိတာလည္းအမွန္ပါ။ သဘာဝမို႔ မလြဲမေရွာင္သာ ရွိေနမယ့္ကိစၥပဲေလလို႔ ေဖာ့ေတြးပစ္ဖို႔ေတာ့လည္း မရက္ဘူး။ ေနာက္ဆက္တြဲ အခ်စ္ျပႆနာေတြ လူမႈေရးျပႆနာေတြမေပၚေအာင္ ဘယ္လိုထိန္းသိမ္းၾကမလဲဆိုတာ ဖိုမ ၂ ဘက္စလံုးက ႀကိဳႀကိဳတင္တင္ ကာကာကြယ္ကြယ္ ၫွိၫွိႏိႈင္းႏိႈင္းလုပ္ႏိုင္မယ္ဆို ကိစၥနည္းမွာပါ။ မလြဲသာမေရွာင္ကိစၥေပၚခဲ့ရင္လည္း တာဝန္ယူမႈရွိရွိ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျပည့္ျပည့္နဲ႔ စံုစံုမက္မက္ရွိၾကတယ္ဆို ေကာင္းပါတယ္။

အမုန္းစကားေတြျဖန္႔ခ်ိ၊ သတ္ျဖတ္ လုယက္ဖို႔လႈံ႔ေဆာ္၊ ေသြးေခ်ာင္းစီး လူသတ္ပြဲႀကီးေတြလုပ္ဖို႔ ေၾကာက္ခမန္းလိလိေသြးထိုးတာကသာ စက္ဆုပ္ရြံရွစရာေကာင္းသလို အႏၱရာယ္လည္းႀကီးတာပါ။ ခ်စ္သူေတြခ်စ္ၾကလို႔ ကမၻာေျမ ေဘးသင့္မသြားပါဘူး။ ဒီေလာက္ အခ်ိန္နဲ႔အမွ် စစ္ပြဲေတြ လုယက္ဖ်က္ဆီး လူ႔အသက္ဘဝေတြ ေသြးေခ်ာင္းစီးေနတဲ့ မခ်ိမဆန္႔ကမၻာေျမမွာ ခ်စ္သူေတြခ်စ္ၾကလို႔ အနည္းဆံုး အခ်ိန္ေလးတခ်ိန္ခ်ိန္ မိသားစုေလးတစုစု ခ်စ္သူေမာင္ႏွံေလးတေဖာ္ေဖာ္ တေနရာရာမွာ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ခ်စ္ခ်စ္ၾကည္ေလးျဖစ္ရတယ္ဆို ပီတိေသာမနႆျဖစ္စရာ မဟုတ္လားခင္ဗ်ာ။
ခ်စ္သူေတြ ေမတၱာသက္ဝင္ၾကပါေစ။ မခ်စ္ၾကေသးသူေတြ ခ်စ္စေပၚပါေစ။ ကမၻာေျမ ေအးခ်မ္းပါေစ။
မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ
ေဖေဖာ္ဝါရီ ၉၊ ၂ဝ၁၉